بسم الله الرحمن الرحیم
جنگ با اهل بیت علیهم السلام جنگ با پیامبر صلی الله علیه و آله
در کتاب «تفسیر امام عسکرى علیه السلام» از آن حضرت نقل شده است که فرمود:
جبرئیل محضر رسول اکرم صلى الله علیه وآله وسلم شرفیاب شد در حالى که آن حضرت عباى سفیدرنگ کوفى را بر روى خود و امیرالمؤمنین، فاطمه، حسن و حسین: کشیده بود و مى فرمود:
اللهمّ هؤلاء أهلی، أنا حرب لمن حاربهم، وسلم لمن سالمهم.
بار پروردگارا ؛ اینها اهل بیت من هستند، جنگ با آنها جنگ با من و صلح و سازش با آنها سازش با من است.
جبرئیل عرض کرد: اى رسول خدا ؛ مرا هم از خودتان قرار دهید. فرمود: تو از ما هستى.
عرض کرد: اجازه مى فرمائید عبا را کنار زده و داخل شوم؟ فرمود: بلى. جبرئیل در آن عبا وارد شد و سپس خارج گردید و به سوى آسمان به طرف ملکوت اعلى که جایگاه فرشتگان است بالا رفت در حالی که به زیبائى ودرخشندگى او افزوده شده بود.
فرشتگان عرض کردند: با جمالى نورانى تر از سابق که از نزد ما رفتى برگشته اى؟
فرمود: چگونه این طور نباشد در حالی که شرافت یافتم به اینکه از آل محمّد و اهل بیت او قرار داده شدم. فرشتگان در ملکوت آسمانها و حجابها و کرسى و عرش گفتند: این شرف سزاوار تو است که همان طور که گفتى بوده باشى
منابع :
تفسیر امام عسکرى علیه السلام: 376 ح 261، بحار الأنوار: 261/17 و 262، و 343/26 ح 15
بسم الله الرحمن الرحیم
امیرالمومنین علیه السلام در زمان حضرت نوح علیه السلام
برسى رحمه الله در «مشارق» نقل کرده است که تاریخ نویسان روایت کرده اند:
رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم نشسته بودند و نزد آن حضرت یکى از پریان بود و از احکام مشکل سئوال مى کرد، همینکه امیرالمؤمنین علیه السلام وارد شد، آن پرى کوچک شد تا مثل گنجشکى گردید سپس گفت: اى رسول خدا ؛ مرا پناه بده. حضرت فرمود:
از چه کسى مى ترسى ؟ گفت: از این جوانى که به طرف ما مى آید ؟ رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: علّت ترس تو چیست ؟
گفت: روزى که طوفان برپا شده بود خواستم کشتى حضرت نوح علیه السلام را غرق کنم، همین جوان بر من ضربه اى زد و دستم را قطع کرد، بعد دست قطع شده اش را نشان داد.
پیغمبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم فرمودند: بلى او همین جوان است
منابع :
مشارق انوار الیقین: 85، مدینة المعاجز: 142/1 ح 81، الأنوار النعمانیة: 31/1
بسم الله الرحمن الرحیم
فاطمه سلام الله علیها دین استوار
جابر از امام باقر علیه السلام در تأویل این آیه شریفه «وَذلک دینُ القَیِّمَة»( سوره بیّنه ، آیه 5 ) «این است دین استوار» ، نقل کرده است که فرمود :
مراد فاطمه علیها السلام است .
منابع :
57) تأویل الآیات: 829/2 ح1، تفسیر برهان : 489/4 ح1.
أینَ مِثلُ خدیجه سلام الله علیها
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: کجا مانند خدیجه پیدا خواهد شد؟! او در آن هنگام که مردم مرا تکذیب کردند، تصدیقم نمود و مرا براى پیشرفت دین خدا پشتیبانی کرد و با ثروت خود یارى نمود. خداوند به من فرمان داد خدیجه را به قصری از زمرّد در بهشت که هیچ رنج و زحمتى در آن نیست بشارت دهم.
أَیْنَ مِثْلُ خَدِیجَةَ صَدَّقَتْنِی حِینَ کَذَّبَنِی النَّاسُ وَ وَازَرَتْنِی عَلَى دِینِ اللَّهِ وَ أَعَانَتْنِی عَلَیْهِ بِمَالِهَا إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَمَرَنِی أَنْ أُبَشِّرَ خَدِیجَةَ بِبَیْتٍ فِی الْجَنَّةِ مِنْ قَصَبِ اُّمُرُّدِ لَا صَخَبَ فِیهِ وَ لَا نَصَب
بحار الانوار ج۴۳ ص۱۳۱
بسم الله الرحمن الرحیم
جایگاه و منزلت حضرت محسن علیه السلام
امام صادق(علیه السلام) فرمود:
هنگامی که روز قیامت شود، رسول خدا(صلی الله علیه و آله) خوانده می شود، پس حضرت در حالی که ردای قرمز پوشیده است، طرف راست عرش می ایستد. آنگاه ایراهیم (علیه السلام) خوانده می شود و در حالی که ردای سفید پوشیده، در طرف چپ عرش می ایستد. آنگاه فاطمه (صلوات الله علیها) همراه با ن و مردان ذریه اش و شیعیان خوانده می شود، پس بدون حساب داخل بهشت می شوند؛ آن گاه منادی از بطون عرش از جانب پروردگار با عظمت و آن جایگاه رفیع ندا می دهد: ای محمد! بهترین پدر، پدر تو باشد، و او ابراهیم است. و بهترین برادر، برادر توست، و اوست علی بن ابی طالب(علیه السلام)؛ و بهترین فرزندان، دو فرزند تو هستند، و آن دو حسن و حسین (صلوات الله علیهما) اند؛ و بهترین جنین، جنین توست و او محسن (علیه السلام) است.
منبع :
بحارالانوار ج7 ص328
بسم الله الرحمن الرحیم
حضرت آدم وقتی حج کرد سر او را چه کسی تراشید ؟
یوسف بن حاتم شامى در کتاب «الدرّ النظیم» از محمّد بن یحیى نقل کرده است که گفت: روزى یحیى بن اکثم در مجلس واثق خلیفه عبّاسى در حضور دانشمندان سؤالى را مطرح کرد که حضرت آدم وقتى حجّ کرد سر او را چه کسى تراشید؟ کسى از حاضرین نتوانست پاسخ دهد.
واثق گفت: من کسى را نزد شما حاضر مى کنم که بتواند جواب این سؤال را بگوید، آنگاه شخصى را بسوى امام هادى علیه السلام فرستاد ، امام علیه السلام از او خواست که مرا معاف بدار، ولى بعد از اصرار زیاد او فرمود :
پدرم از جدّم و او از پدرش و از جدّش نقل کرد که رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم فرمود:
أمر جبرئیل أن ینزل بیاقوتة من الجنّة فهبط بها فمسح بها رأس آدم فتناثر الشعر منه، فحیث بلغ نورها صار حرما.
خداوند تبارک و تعالى به جبرئیل دستور داد که به همراه یاقوتى از بهشت فرود آید، و او فوراً نزد آدم فرود آمد و آن یاقوت را بسر آدم کشید و موهاى سرش ریخت و تا آنجایى که نور آن یاقوت رسید از محدوده حرم گردید.
منابع :
الدرّ المنثور : 56/1 به نقل از کتاب تاریخ بغداد: 56/12، بحار الأنوار : 50/99 ح 50 ، المستدرک: 330/9 ح5 .
بسم الله الرحمن الرحیم
فضیلت گریه بر امام حسن علیهم السلام
از ابن عباس روایت شده که حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود : که چون فرزندم حسن را به زهر شهید کنند ملائکه آسمانهای هفتگانه بر او گریه کنند و همه چیز بر او بگرید حتی مرغان هوا و ماهیان دریا و هرکه بر او بگرید دیده اش کور نشود روزی که دیده ها کور می شود ، و هرکه بر مصیبت او اندوهناک شود ، اندوهناک نشود دل او در روزی که دلها اندوهناک شوند ، و هرکه در بقیع او را زیارت کند قدمش بر صراط ثابت گردد در روزی که قدمها بر آن لرزان است.
منابع :
منتهی الآمال جلد 1 صفحه 283
بسم الله الرحمن الرحیم
امیرالمومنین علیه السلام همراه تمام پیامبران
قال رسول الله صلی الله علیه و آله:
بعث علی مع کل نبی سرا و بعث معی جهرا:
حضرت محمد صلی الله علیه و آله:
علی صلوات الله علیه همراه تمام پیامبران به صورت مخفیانه فرستاده شد و همراه من به صورت آشکارا فرستاده شد.
مشارق أنوار الیقین، ص: 248
بسم الله الرحمن الرحیم
ماجرای حماد بن عیسی
حمّاد بن عیسى گوید:
محضر باصفاى امام کاظم علیه السلام شرفیاب شدم، عرض کردم: قربانت گردم؛ از خداوند بخواه که براى من خانه، زن، فرزند، خادم مرحمت فرماید و زیارت خانه خدا را در هر سال عنایت فرماید.
امام کاظم علیه السلام دعا کرد و فرمود:
أللهمّ صلّ على محمّد وآل محمّد ، وارزقه داراً وزوجة وولداً وخادماً والحجّ خمسین سنة ؛
خداوندا ! بر محمّد و خاندان محمّد علیهم السلام درود فرست و بر حمّاد، خانه، زن، فرزند، خادم و پنجاه سال توفیق زیارت بیت اللَّه الحرام عنایت کن!
حمّاد گوید: وقتى حضرت پنجاه سال حج را شرط نمود؛ فهمیدم که بیش از پنجاه سال موفّق به زیارت خانه خدا نخواهم شد .
حمّاد مى افزاید : (پس از آن دعا) من تاکنون چهل و هشت سال به سفر حج رفته ام، و این خانه من است که خداوند روزى نمود ، و آن همسر من است که پشت پرده هم اکنون سخن مرا مى شنود، و این فرزندم و این هم خدمتکارم که همه اینها را خداوند به برکت دعاى امام کاظم علیه السلام به من ارزانى داشته است .
او پس از نقل این جریان ، دو مرتبه دیگر به حجّ مشرّف شد و پنجاه مرتبه کامل شد ، آنگاه براى سفر دیگرى آماده شد و به سوى حج حرکت کرد، او در این سفر با ابو العبّاس نوفلى قصیر همسفر شد، وقتى به محل احرام رسیدند، حمّاد وارد رودخانه شد تا غسل کند ، آب رودخانه زیاد شد و او را غرق نمود و پیش از انجام پنجاه و یکمین مراسم حج از دنیا رفت ، خداوند او و پدرش را رحمت کند .
وى از اهل جهینه بود و تا زمان امام رضا علیه السلام زندگى کرد و در سال دویست و نه هجرى از دنیا رفت.
منابع :
الإختصاص : 201 و 202 ، بحار الأنوار : 180/48 ح 23 .
بسم الله الرحمن الرحیم
مژده جبرئیل به محب امیرالمومنین علیه السلام
از رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم روایت کرده است که به على علیه السلام فرمود:
اى على ؛ مثَل تو در میان امّت من مثَل سوره «قل هو اللَّه أحد» است، هر کس آن سوره را یکبار بخواند گویا یک سوّم قرآن را خوانده است، و کسى که دو باربخواند مانند آن است که دو سوّم قرآن را خوانده است، و آنکه سه بار بخواند مانند آن است که همه قرآن را خوانده است.
فمن أحبّک بلسانه فقد کمل ثلث الإیمان، ومن أحبّک بلسانه وقلبه فقد کمل ثلثی الإیمان، ومن أحبّک بیدهوقلبه ولسانه فقد کمل الإیمان. والّذی بعثنی بالحقّ نبیّاً لو أحبّک أهل الأرض کمحبّة أهل السماء لما عذّب اللَّه أحداً بالنار.
کسى که تو را به زبان دوست داشته باشد یک سوّم ایمان را احراز کرده است، و کسى که تو را به زبان و قلبش دوست داشته باشد دو سوّم ایمان را به دست آورده، و آنکه تو را به دست خود و قلب و زبانش دوست داشته باشد ایمان او کامل است. وقسم به حقّ آنکه مرا به پیغمبرى به راستى برانگیخت اگر اهل زمین تو را همانند اهل آسمان دوست داشته باشند خداوند یکى از آنها را به آتش وارد نمى کند.
اى على ؛ جبرئیل از طرف پروردگار عالم به من بشارت داده و فرموده است:
یا محمّد ؛ بشّر أخاک علیّاً علیه السلام انّی لا اُعذّب من تولاّه ولاأرحم من عاداه.
اى محمّد ؛ به برادرت على علیه السلام مژده بده که من اهل ولایت و محبّت او را عذاب نمى کنم و به دشمنان او رحم نخواهم کرد.
منابع :
مشارق الأنوار: 56
بسم الله الرحمن الرحیم
به شناخت ما نمیرسد مگر کسی که خداوند بر او منت گذارد
ابن شهر آشوب رحمه الله در کتاب «مناقب» از عسکر - غلام حضرت جواد علیه السلام - نقل کرده است که گفت:
بر آن حضرت وارد شدم و از روى تعجب با خود گفتم: سبحان اللَّه، چقدر چهره مولایم گندمگون و بدن او ضعیف است! بخدا قسم هنوز این کلامم را تمام نکرده بودم که ناگاه دیدم قد مبارک او طویل و جسم شریفش عریض گشت به طوریکه ایوان خانه را از هر جهت پر کرد.
سپس دیدم رنگ بدن او مثل شب تاریک سیاه شد، بعد از آن دیدم از برف سفیدتر و سپس مثل خون قرمز گردید و بعد از آن مانند برگ سبز شاخه هاى درختان سبز شد، سپس جسم او کاهیده گردید تا به صورت اوّل برگشت و رنگ بدن حالت اصلى خود را یافت و من که از دیدن این صحنه عجیب مبهوت زده شده بودم با رو به زمین افتادم.
آنگاه حضرت جواد علیه السلام مرا با صداى بلند نهیب زد و فرمود:
یا عسکر، تشکّون فنبّئکم وتضعفون فنقوّیکم، واللَّه لایصل إلى حقیقة معرفتنا إلّا من منّ اللَّه علیه بنا وارتضاه لنا ولیّاً.
اى عسکر! دچار شک و تردید مى شوید ما شما را آگاه مى کنیم ، و سست و ضعیف مى شوید و ما شما را تقویت مى کنیم. و بخدا قسم به حقیقت معرفت و شناخت ما نمى رسد مگر کسى که خداوند بر او منّت گذارد و او را به عنوان ولى و دوست ما پسند کند و برگزیند .
منابع :
المناقب : 387/4 ، بحار الأنوار : 55/50 ح 31، مدینة المعاجز: 345/7 ح 66 ، دلائل الإمامة: 404 ح 25.
بسم الله الرحمن الرحیم
توصیه امام رضا علیه السلام به شخص عامه ( سنی )
قطب الدین راوندى رحمه الله مى گوید : روایت شده است که مردى از اهل کرمند( کرمند ؛ قریه و روستایى است در اطراف اصفهان ) در سفرى که امام رضا علیه السلام به خراسان مى کرد شتربان آن حضرت بود ، هنگامى که وظیفه اش به پایان رسید و خواست برگردد به آن حضرت عرض کرد :
اى فرزند رسول خدا ! بزرگوارى کن و مرا به خطّ شریف خود سرافراز نما تا به آن تبرّک جویم ، و آن شخص از عامّه و اهل سنّت بود .
امام هشتم علیه السلام به او نوشته اى مرحمت فرمود که صورت آن چنین است:
کن محبّاً لآل محمّد وإن کنت فاسقاً، ومحبّاً لمحبّیهم وإن کانوا فاسقین .
آل محمّد علیهم السلام را دوست داشته باش گرچه خود فاسق باشى ، و دوستان آل محمّد علیهم السلام را دوست بدار گرچه آنها فاسق باشند .
و از شگفتى هاى این حدیث این است که هماکنون آن نوشته نزد بعضى از اهل آن روستا (کرمند) مانده است .
منابع :
دعوات راوندى: 28 ح 52، المستدرک: 232/12 ح2، بحار الأنوار : 253/69.
بسم الله الرحمن الرحیم
ابن سکیت رحمة الله علیه
ابن سکیت معلم فرزندان متوکل بود، روزیمتوکل به او گفت: دو فرزند من «معتز» و «مؤید» نزد تو محبوبترند یا حسنین فرزندان حضرت علی؟ ابن سکیت در پاسخ خلیفه عباسی گفت: به خدا سوگند قنبر خادم علی بن ابی طالب علیهم السلام از دو فرزندت و پدر این دو نزد من بهتر است. متوکل سخت برآشفت و به کارگزارانش دستور داد تا زبانش را از پشت سرش بیرون بکشند . همچنین نقل شده غلامان متوکل به امر او ابن سکیت را زیر پا انداختند و شکمش را لگدمال کردند و به خانه‌اش بردند تا درگذشت.
منابع :
خویی، معجم رجال الحدیث، ج ۲۱، ص ۱۳۹
امین، اعیان الشیعة، ج ۱۰، ص ۳۰۶.
بسم الله الرحمن الرحیم
عظمت اهل بیت علیهم السلام
#حتما_بخونید
طبرى رحمه الله در کتاب «دلائل الإمامه» از امام هادى علیه السلام روایت کرده است که فرمود: اسم اعظم پروردگار هفتاد و سه حرف است و همانا نزد آصف بن برخیا یک حرف از آن بود و با استفاده از آن توانست زمینى را که بین او و بین سبا بود درنوردد و تخت بلقیس را در کمتر از یک چشم بهم زدن براى سلیمان علیه السلام منتقل کند.
وعندنا منه اثنان وسبعون حرفاً، واستأثر اللَّه تعالى بحرف فی علم الغیب .
و نزد ما هفتاد و دو حرف از آن مى باشد، و حرف دیگر آن را خداوند به خود اختصاص داده است.
منابع :
دلائل الإمامة: 414 ح 10، مدینة المعاجز: 445/7 ذیل ح 27، بصائر الدرجات: 211 ح3 ، تفسیر برهان : 203/3 ح3، کشف الغمّة: 385/2، بحار الأنوار : 176/50 سطر 9، مناقب ابن شهراشوب: 406/4
بسم الله الرحمن الرحیم
اهل بیت علیهم السلام قبل از حضرت آدم علیهم السلام
در کتاب «بصائر الدرجات» و «عیون المعجزات» آمده است :
روایت شده که:
حبابه والبیّه رحمها اللَّه تا دوران امامت امام باقر علیه السلام در حال حیات بود، روزى خدمت حضرتش شرفیاب شد، حضرت به او فرمود:
اى حبابه! چه شده که مدّتى است نزد ما نمى آیى؟
گفت: پیر شده ام و موهاى سرم سفید شده و غم و اندوهم زیاد گشته است.
امام علیه السلام فرمود: نزدیک بیا.
پس او نزدیک آمد ، حضرت دست مبارکش را روى سرش گذاشت و آنگاه دعایى را خواند که ما متوجّه نشدیم چه دعایى بود، فورى موهاى سرش سیاه شده و جوان گشت، او از این امر خوشحال شد و امام باقرعلیه السلام نیز به خاطر خوشحالى او مسرور گشت .
حبابه گفت: شما را سوگند مىدهم به حقّ کسى که براى شما از پیامبران عهد و میثاق گرفته است شما در عالم اَشباح چگونه بودید ؟
امام علیه السلام فرمود :
یا حبابة ! نوراً قبل أن خلق اللَّه آدم علیه السلام نسبّح اللَّه سبحانه فسبّحت الملائکة بتسبیحنا ولم تکن قبل ذلک ، فلمّا خلق اللَّه تعالى آدم علیه السلام أجرى ذلک النور فیه ؛
اى حبابه! پیش از آنکه خداوند حضرت آدم علیه السلام ، را بیافریند ما نورى بودیم که خداى سبحان را تسبیح مى گفتیم، از تسبیح ما ، فرشتگان تسبیح گفتند، که پیش از ما ، چنین نبودند، وقتى خداوند متعال حضرت آدم علیه السلام را آفرید آن نور را در (صلب) او قرار داد .
منابع :
بحار الأنوار : 284/46 ح 87 ، بصائر الدرجات : 270 ح3 . بخشى از این حدیث در بحار الأنوار : 237/46 ح 16 نقل شده است
بسم الله الرحمن الرحیم
ما جنب خداوند هستیم
شیخ طوسى قدس سره در کتاب «امالى» از خیثمه نقل مىکند که گفت : از امام باقر علیه السلام شنیدم که آن حضرت فرمود :
نحن جنب اللَّه، ونحن صفوة اللَّه، ونحن خیرة اللَّه ونحن مستودع مواریث الأنبیاء، ونحن اُمناء اللَّه عزّوجلّ، ونحن حجج اللَّه، ونحن حبل اللَّه ونحن رحمة اللَّه على خلقه.
ما جنب خدا هستیم ( جنب به معنى پهلو و کنار است و این کنایه از مقام قرب آن بزرگواران به پروردگار است) ، ما خالص و برگزیده خدا و اختیار شده او هستیم ، میراث انبیاء نزد ما به ودیعه سپرده شده است ، ما امانتدار الهى و امین او هستیم ، وما ریسمان خداوندى و وسیله ارتباط او با خلق هستیم ، ما رحمت خداوند هستیم که بر بندگانش ارزانى داشته است .
ما هستیم که خداوند آفرینش خود را به وجود ما آغاز کرد ، و به وجود ما آن را پایان مى دهد ، ما پیشوایان هدایت و چراغهاى روشن او در تاریکى ها ، و محلّ تابش نور هدایت هستیم ، ما پرچمها و نشانه هاى برافراشته براى اهل دنیا هستیم ، ما سابقون ( سابقون ؛ اشاره به آیه مبارکه «السابقون السابقون × اولئک المقرّبون » دارد) هستیم و از نظر رتبه و مرتبه و فضیلت ، از همگان پیشى گرفته ایم و ما آخرون ( آخرون اشاره به آیه مبارکه «وقلیل من الآخرین» دارد ) هستیم که از نظر زمانى دیرتر از دیگران آمده ایم .
کسى که به دامن ما چنگ زند به ما ملحق مى شود و نجات پیدا مى کند ، و کسى که از ما عقب افتد و با ما همراهى نکند در دریاى غرور و جهالت خود غرق مى شود ، ما فرمانده و رهبر مردمان روسفیدیم ، ما حریم پروردگار و در حمایت او هستیم ، ما راه روشن و جادّه مستقیم بسوى خداوندیم ، ما از نعمتهاى خدا بر بندگان و راه آشکار او و کانون شرع نبوى هستیم ، ما جایگاه و محلّ قرار گرفتن رسالت یعنى حقایق و اسرار رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم هستیم .
ما اصل و اساس دین هستیم ، فرشتگان با ما رفت و آمد دارند ، ما نورافکنیم براى آنها که در طلب نور هستند ، و راه نجاتیم براى آنها که پیروى کنند ، ما مردمان را به بهشت راهنمایى مى کنیم ، و ما فرماندهان اسلام و دستاویز محکم و باعث عزّت و آبروى آن هستیم ، ما همانند پلها هستیم که هر که بر آن عبور کند (یعنى از دستورات ما پیروى کند و با ما باشد) مى تواند به راه خود ادامه دهد و به مقصد برسد ، و هر کس جا بماند و به راه دیگر رود هلاک مى شود ، ما در قلّه رفیع و اوج عظمت هستیم .
ما هستیم که خداوند به واسطه ما رحمت خود را نازل مىکند و بارانش را سرازیر مى نماید ، و ما هستیم که خداوند به واسطه ما عذاب را از شما برطرف مى کند .
فمن أبصرنا وعرفنا وعرف حقّنا وأخذ بأمرنا فهو منّا وإلینا.
کسى که درباره ما آگاهى پیدا کند و ما و حقّ ما را بشناسد و فرمان ما را اطاعت کند از ما است و سرانجام به سوى ما مى آید .
منابع :
امالى طوسى : 654 ح4 مجلس 34 ، بحار الأنوار : 248/26 ح 18، مناقب ابن شهراشوب: 206/4، بصائر الدرجات: 62 ح 10، المحتضر: 128، ارشاد القلوب: 316/2.
بسم الله الرحمن الرحیم
زینب صغری سلام الله علیها
شیخ مفید در شمار فرزندان امیرالمؤمنین علیهم السلام ، نام او را زینب صغری سلام الله علیها ذکر می‌کند که مُکَنّا به‌ام کلثوم است. این کنیه را پیامبراکرم صلی الله علیه و آله و سلم به سبب شباهت زینب به خاله‌اش - ام کلثوم دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم - به او داد.
منابع :
مفید، الارشاد، ج۱، ص۳۵۴
قمی، الکنی و الالقاب، ج۱، ص۲۲۸.
بسم الله الرحمن الرحیم
اگر فاطمه سلام الله علیها نبود هیچ چیز آفریده نمی شد
در کتاب «خصائص الفاطمیّه» از جابر جعفى روایت کرده است که امام صادق علیه السلام فرمود :
رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم از خداوند تبارک و تعالى نقل کرده است که فرمود :
لولاک لما خلقت الأفلاک ولولا علیّ لما خلقتک، ولولا فاطمة لما خلقتکما.
اگر به خاطر وجود تو نبود عالم هستى را به وجود نمى آوردم، و اگر على نبود تو را نمى آفریدم ، و اگر فاطمه نبود هیچکدام از شما دو نفر را خلق نمى کردم .
منبع :
این حدیث را سیّد حسن میرجهانى رحمه الله در کتاب «جنّة العاصمة : 148» به سند خود از جابر بن یزید جعفى ، از جابر بن عبداللَّه انصارى ، از پیغمبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم از خداى تبارک و تعالى نقل کرده است که فرمود : اى احمد .
بسم الله الرحمن الرحیم
ماجرای ام ایمن خدمتگزار حضرت فاطمه سلام الله علیها
در کتاب «ثاقب المناقب» از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمود :
امّ ایمن گفت : به طرف مکّه راه افتادم ، در جُحفه تشنگى زیادى به من دست داد که ترسیدم هلاک شوم ، به درگاه خداوند نالیدم و عرض کردم :
یا ربّ أتعطشنی وأنا خادمة بنت نبیّک؟
خداوندا ! مرا به تشنگى مبتلا مى کنى در حالیکه خدمتگزار دختر پیغمبرت هستم ؟
همینکه گفتار من به پایان رسید ناگهان سطلى که در آن از آبهاى بهشتى بود فرود آمد من از آن آشامیدم ، و به حقّ سرور خودم فاطمه علیها السلام تا هفت سال بعد از آن هرگز گرسنه و تشنه نشدم .
منابع :
الثاقب فی المناقب: 196 ح 1. بحار الأنوار: 46/43 ح 45 به نقل از مناقب ابن شهراشوب.
بسم الله الرحمن الرحیم
ماجرای نوه فضه ، خدمتگزار حضرت زهرا سلام الله علیها
ابن شهراشوب در کتاب «مناقب» از مالک بن دینار نقل کرده است که گفت : در مسیر حجّ به زن لاغر اندامى برخوردم که بر چهارپاى ضعیفى سوار شده بود و مردم او را نصیحت مى کردند که برگردد . وقتیکه به وسط آن بیابان رسیدیم چهارپاى او عاجز شد و او را از رفتن بازداشت ، سر را به طرف آسمان بلند کرد و گفت : خداوندا ! نه مرا در خانه ام رها کردى و نه به خانه ات رسانیدى ، به عزّت و جلالت قسم اگر غیر از تو با من چنین رفتارى مىکرد شکایت او را به عرض تو مى رساندم .
مالک گوید : همینکه راز و نیاز زن تمام شد ناگهان شخصى در آن بیابان پیدا شد در حالیکه افسار شترى را در دست داشت ، مهار ناقه را به او داد و گفت : سوار شو ، زن سوار شد و شتر مثل برق زودگذر به راه افتاد ، وقتى به محلّ طواف رسیدم او را دیدم که طواف مى کند ، خدمتش رسیدم و او را قسم دادم که خود را معرّفى کند گفت :
أنا شهرة بنت مسکة بنت فضّة خادمة اهراء سلام اللَّه علیها .
من نامم شهره است و نام مادرم مسکه است که او دختر فضّه خدمتگزار حضرت زهرا سلام اللَّه علیها بوده است .
منابع :
مناقب ابن شهراشوب : 338/3، بحار الأنوار : 46/43 ح 46.
بسم الله الرحمن الرحیم
ای علی میترسم که تو را خدا نامند؛
رسول الله(ص) در منقبت مولا علی (ع) فرمودند:
ای علی اگر نگران این موضوع نبودم که عده‌ای از امت من، آنچه را که مسیحیان در مورد حضرت مسیح می‌گویند (که عیسی خداست)، درباره تو هم بگویند، امروز در وصف تو سخنی می‌گفتم، که از هرجا گذر کنی، خاک زیر پای تو را برای تبرک و طلب شفا برگیرند .
منابع :
«کنوز الحقائق/ ص۱۸۸»
«الانتصار/ ج۶/ ص۲۲۹»
«کفایت الطالب/ ص۲۳۲»
«کنز العمال/ ج۶/ ص۴۰۰»
«مناقب الخوارزمی/ ص۳۱۱»
«ینابیع المودة/ ج۱/ ص۳۹۱»
«مجمع اوائد/ ج ۹/ ص ۱۳۱»
«مناقب ابن مغازلی/ ص۳۰۴»
«بلوغ الارب و کنوز الذهب/ ص۶۶»
«معجم الکبیر طبرانی/ ج۱/ ص ۳۲۰»
«مسند احمدبن حنبل/ ج۱/ ص۱۶۰»
«علل الحدیث ابی‌حاتم/ ج۱/ ص۳۱۳»
«تاریخ دمشق ابن عساکر/ ج۱/ ص۲۲۶»
«شرح نهج‌البلاغه ابن‌ابی‌الحدید/ ج۱۸/ ص۲۸۲»
.
بسم الله الرحمن الرحیم
سید ابن سید
کثیر بن سلمه گوید:
دوران حیات رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم بود، امام حسن علیه السلام را دیدم که (کودکى بیش نبود) از سنگى، عسل سفیدى بیرون مى آورد. تعجّب کرده و به محضر رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم شرفیاب گشته و جریان را به حضرتش رساندم.
پیامبر خدا صلى الله علیه وآله وسلم فرمود:
أتُنکرون لابنی هذا؟ وإنّه سیّد ابن سیّد، یصلح اللَّه به بین فئتین ویطیعه أهل السماء فی سمائه، وأهل الأرض فی أرضه.
آیا چنین کارى را بر فرزندم منکر مى شوید؟ در صورتى که او آقا و فرزند آقاست، خداوند به وسیله او در میان دو گروه آشتى برقرار مى کند، اهل آسمان، در آسمان و ساکنان زمین، در زمین از او فرمان مى برند.
منبع :
دلائل الإمامة: 165 ح 5.
بسم الله الرحمن الرحیم
وجوب ولایت اهل بیت علیهم السلام
دیلمى رحمه الله در کتاب «ارشاد القلوب» روایتى از سلمان فارسى رضى الله عنه نقل مى کند که گفت: امیرالمؤمنین علیه السلام به من فرمود:
یا سلمان؛ الویل کلّ الویل لمن لایعرفنا حقّ معرفتنا وأنکر فضلنا.
اى سلمان ؛ بدا بحال کسى که ما را آن طورى که سزاوار آن هستیم نشناسد و فضل و برترى ما را انکار کند.
اى سلمان ؛ کدامیک از این دو بزرگوار افضل هستند، محمّد صلى الله علیه وآله وسلم یا سلیمان بن داود ؟ سلمان گفت: بلکه محمّد صلى الله علیه وآله وسلم برتر و والاتر است.
فرمود: اى سلمان ؛ آصف بن برخیا توانست تخت بلقیس را از فارس به مملکت سبأ در یک چشم بهم زدن منتقل کند و علمى از کتاب نزد او بود، و آیا من چندین برابر او قدرت ندارم که نزدم هزار کتاب است ؟! خداوند بر شیث فرزند آدم علیه السلام پنجاه صحیفه و بر ادریس علیه السلام سى صحیفه و بر ابراهیم خلیل علیه السلام بیست صحیفه، و تورات، انجیل، زبور و فرقان نازل نموده است.
گفتم: اى سرور من ؛ همین طور است که فرمودید. امام علیه السلام فرمود:
یا سلمان؛ إنّ الشاکّ فی اُمورنا وعلومنا کالمستهزئ فی معرفتنا وحقوقنا، وقد فرض اللَّه ولایتنا فی کتابه فیغیر موضع وبیّن ما أوجب العمل به وهو مکشوف.
اى سلمان ؛ کسى که در شؤون ما و علوم ما شکّ کند مثل کسى است که معرفت ما و حقوق ما را مسخره کرده در حالى که خداوند ولایت ما را در کتابش در چند جا واجب کرده و آنچه را که عمل کردن به آن واجب است بیان نموده و آن روشن وواضح است.
منابع :
ارشاد القلوب: 416/2، بحار الأنوار: 221/26 ح 47، و ج: 28/27 ح 10 به نقل از محتضر: 107.
بسم الله الرحمن الرحیم
آیا دین چیزی جزء محبت و دوستی است ؟
عیّاشى رحمه الله در کتاب «تفسیر» از برید بن معاویه عجلى نقل کرده است که گفت : نزد امام باقر علیه السلام حاضر بودم که ناگاه شخصى که از خراسان پیاده براى ملاقات آن حضرت سفر کرده بود وارد شد ، دو پاى خود را که ترکیدگى و شکاف برداشته بود براى نشان دادن بیرون آورد و عرض کرد :
بخدا قسم چیزى جز محبّت شما اهل بیت مرا به این کار وا نداشت ، و دوستى شما باعث شد که این راه طولانى را پیاده بپیمایم .
امام باقر علیه السلام فرمود : واللَّه لو أحبّنا حجر ه اللَّه معنا، وهل الدین إلّا الحبّ؟
بخدا قسم اگر سنگى ما را دوست بدارد خداوند تبارک و تعالى او را با ما محشور گرداند ، و آیا دین چیزى جز محبّت است ؟
همانا خداوند مى فرماید :
«قُلْ إنْ کُنْتُم تُحِبُّونَ اللَّه فَاتَّبِعُونی یُحْبِبْکُمُ اللَّه » (سوره آل عمران ، آیه 31) ، «بگو اگر شما خدا را دوست دارید از من پیروى کنید تا خدا شما را دوست داشته باشد» .
و فرموده است : «یُحِبُّونَ مَن هاجَرَ إلَیْهِم » (سوره ، آیه 9 .) .
«مهاجرین را که بسوى ایشان آمدند دوست مى دارند» .
(و دو مرتبه تکرار فرمود :) آیا دین چیزى جز محبّت و دوستى است ؟
منابع :
تفسیر عیّاشى: 167/1 ح 27، بحار الأنوار : 95/27 ح 57، تفسیر برهان : 277/1 ح9.
بسم الله الرحمن الرحیم
تمام زمین مهریه حضرت زهرا سلام الله علیها
حسن بن سلیمان در کتاب «محتضر» از ابن عبّاس نقل کرده است که پیغمبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم به على علیه السلام فرمود :
یا علیّ، إنّ اللَّه عزّوجلّ زوّجک فاطمة وجعل صداقها الأرض، فمن مشى علیها مبغضاً لک مشى حراماً.
اى على ! خداوند تبارک و تعالى فاطمه علیها السلام را به تو تزویج کرد و مهریّه او را تمام زمین قرار داد ، و لذا حرام است بر کسى که با تو دشمن است بر روى آن راه رود .
منابع :
المحتضر: 133، مصباح الأنوار: 229 (مخطوط)، بحار الأنوار : 145/43 ح 49، کشف الغمّة: 472/1 به نقل از فردوس الأخبار، بحار الأنوار : 141/43 ح 37 .
بسم الله الرحمن الرحیم
چه کسانی در حزب و گروه خداوند هستند ؟
علاّمه مجلسى رحمه الله در کتاب شریف «بحار الأنوار» از ابو هاشم نقل مى کند که گفت : یکى از دوستان امام حسن عسکرى علیه السلام ضمن نامه اى از آن حضرت درخواست کرد که به او دعایى بیاموزد.
امام علیه السلام در جواب او نوشت: خدا را با این دعا بخوان:
«یا أَسْمَعَ السَّامِعینَ، وَیا أَبْصَرَ الْمُبْصِرینَ وَیا عِزَّ النَّاظِرینَ(در نسخه اى «یا أنظر النّاظرین» نقل شده است .) وَیا أَسْرَعَ الْحاسِبینَ، وَیا أَرْحَمَ الرَّاحِمینَ، وَیا أَحْکَمَ الْحاکِمینَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَوْسِعْ لی فی رِزْقی، وَمُدَّ لی فی عُمْری، وَامْنُنْ عَلَیَّ بِرَحْمَتِکَ، وَاجْعَلْنی مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدینِکَ وَلاتَسْتَبْدِلْ بی غَیْری».
«اى شنواتر از همه شنوندگان، و اى بیناتر از همه بینایان ، اى آنکه بیشتر از همه مراقبى و سریعتر از همه حساب مىکنى ، اى مهربانتر از همه مهربانها.
و اى کسى که در حکومت از همه قوىتر هستى بر محمّد و آل محمد علیهم السلام درود فرست و روزى مرا فراخ گردان، و بر عمر من بیفزا، و به رحمت خود بر من منّت بگذار، مرا از کسانى قرار بده که دین تو را یارى کند، و غیر از مرا جاى من قرار مده».
ابو هاشم گوید: با خود گفتم : خدایا ! مرا از حزب و گروه خودت قرار بده.
امام عسکرى علیه السلام رو کرد به من و فرمود: تو در حزب و گروه او هستى، زیرا به خدا ایمان دارى و به رسالت فرستاده او اقرار دارى، و به اولیاى او که از طرف او بر بندگان ولایت و سرپرستى دارند معرفت دارى، و از آنها پیروى مى کنى، پس تو را مژده باد، و تو با این بشارت شادمان باش.
منابع :
کشف الغمّة: 421/2 سطر 6، بحار الأنوار : 298/50 ضمن ح 72، مناقب ابن شهراشوب: 439/4 ، إعلام الورى: 374.
بسم الله الرحمن الرحیم
امام رضا علیهم السلام و طشت طلا
و نیز در همان کتاب از علىّ بن محمّد کاشانى نقل کرده است که گفت : بعضى از دوستانم به من خبر داد که مال قابل توجّهى را براى حضرت رضا علیه السلام بردم ولى آن حضرت به آن خشنود نگردید و اظهار شادمانى نکرد ، من بخاطر این جهت اندوهناک شدم و با خود گفتم : این همه مال و ثروت را براى او آورده ام و او هیچگونه اظهار خشنودى نکرد .
آنگاه امام علیه السلام فرمود : اى غلام ! طشت و آبى حاضر کن ، خودش روى صندلى نشست و به غلام اشاره فرمود که آب بریز ، آب که روى دست مبارک او مىریخت به صورت طلا از میان انگشتان او سرازیر مىشد ، سپس رو کرد به من و فرمود : من کان هکذا لایبالی بالّذی حمل إلیه.
کسى که چنین موقعیّتى دارد و اینگونه توانائى دارد به آنچه نزد او بیاورند توجّهى ندارد .
منابع :
کشف الغمّة: 303/2 ، بحار الأنوار : 63/49 ضمن ح 80 ، الکافى : 491/1 ح 10، الوافى : 818/3 ح 8 ، مناقب ابن شهراشوب : 348/4 ، إثبات الهداة : 252/3 ح 20 به نقل از کافى و کشف الغمّه .
بسم الله الرحمن الرحیم
امام حسین علیهم السلام دری از درهای بهشت
در ضمن حدیث سى و چهارم از مناقب پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم گذشت که آن حضرت فرمود :
ألا وإنّ الحسین علیه السلام باب من أبواب الجنّة، من عانده حرّم اللَّه علیه ریح الجنّة.
آگاه باشید که همانا حسین علیه السلام درى از درهاى بهشت است ، کسى که با او دشمنى کند خداوند بوى بهشت را بر او حرام گرداند .
منبع :
مائة منقبة: 22
بسم الله الرحمن الرحیم
آسمان ساخته اهل بیت علیهم السلام
محمّد بن جریر طبرى رحمه الله در کتاب «دلائل الإمامة» از جمهور بن حکم نقل کرده است که گفت : حضرت علىّ بن الحسین علیه السلام را دیدم در حالیکه بال و پر داشت به فضا پرواز کرد و بعد از مدّتى فرود آمد و فرمود :
رأیت الساعة جعفر بن أبی طالب علیه السلام فی أعلى علیّین.
الآن جعفر بن ابى طالب(1) را در بالاترین مکان رفیع بهشتیان دیدم .
به آن حضرت عرض کردم : آیا شما مى توانید به آسمانها بالا روید ؟ فرمود : نحن صنعناها فکیف لانقدر أن نصعد إلى ما صنعناه؟ نحن حملة العرش والکرسیّ .
ما خود آنها را بنا کرده ایم چگونه نمى توانیم به آنجائى که ساخته ایم بالا رویم ؟ نگاهدارنده عرش و کرسى ما هستیم .
سپس یک شاخه از شکوفه هاى خرما در غیر فصل خودش به من مرحمت فرمود .(2)
منابع :
1) آن بزرگوار به جعفر طیّار مشهور است ، زیرا در بهشت همراه فرشتگان پرواز مى کند .
2) نوادر المعجزات: 116، دلائل الامامة: 201 ح 10، مدینة المعاجز: 260/4 ح 42.
بسم الله الرحمن الرحیم
امیرالمومنین نماز مومن است
️قال سیدنا و مولانا امیرالمومنین علی صلوات الله علیه:
أَنَا صَلَاةُ الْمُؤْمِنِ أَنَا حَیَّ عَلَى الصَّلَاةِ أَنَا حَیَّ عَلَى الْفَلَاحِ أَنَا حَیَّ عَلَى خَیْرِ الْعَمَل
حضرت مولای زمین و زمان آقا امیرالمومنین علی بن ابی طالب صلوات الله علیه:
من نماز مومن هستم
➖حی علی الصلاة(به سوی نماز بشتابید) من هستم
➖حی علی الفلاح(به سوی رستگاری بشتابید) من هستم
➖حی علی خیر العمل(به سوی بهترین عمل بشتابید) من هستم.
منابع :
الفضائل (ابن شاذان القمی)، ص: 84
حلیة الأبرار، ج2، ص: 124
بسم الله الرحمن الرحیم
برطرف کردن خشکسالی کوفه
زمانی که در کوفه خشکسالی آمده بود اهل کوفه به خدمت حضرت علی علیه السلام آمده و از کمی آب و نباریدن باران، شکایت کردند و گفتند: یا علی! برای ما دعا کن و از خدا بخواه که برای ما باران بفرستد تا از خشکسالی نجات پیدا کنیم و محصولات ما از بین نرود.
امیرمؤمنان علیه السلام ، به امام حسین علیه السلام فرمود که: «حسین جان! برخیز و دعا کن و از خدا بخواه که باران بفرستد.»
حضرت سیدالشهداء علیه السلام دست به دعا برداشت، حمد و ثنای پروردگار را به جای آورد و بر پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم درود و سلام فرستاد و دعایی در مورد درخواست باران برای مردم، از حق تعالی نمود.
هنوز دعای امام حسین علیه السلام تمام نشده بود که ابرها، آسمان را فرا گرفتند و باران شروع به باریدن کرد. سپس مردم، خدمت حضرت اباعبداللّه علیه السلام آمده و از این که از خشکسالی نجات یافته بودند و تمام رودخانه ها و جوی ها پر از آب شده بود تشکر کردند.
عوالم، ج17، ص51 ؛ بحار الأنوار، ج44، ص187 ؛ جلاء العیون، ص 186.
بسم الله الرحمن الرحیم
حضرت مسلم علیه السلام همچون شیر است
علامه مجلسی رحمة الله در «بحارالانوار» گوید:
در برخی از کتابهای مناقب از
علی بن احمد بن اسحاق، از حمیدی، از سفیان بن عیینه، از عمرو بن دینار روایت شده که
گوید: امام حسین علیه السلام حضرت مسلم را به کوفه فرستاد، او مانند شیر
بود.
عمرو و دیگران گویند: قوت و قدرت آن شیر بیشه ی شجاعت به حدی بود
که مردی را به دست می گرفت و به بالای بام پرتاب می کرد
منبع :
بحارالأنوار: 354 : 44.
بسم الله الرحمن الرحیم
شمشیری از شمشیر های حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم
در کتاب منتخب آمده است :
گروه زیادی از آنان را به هلاکت رساند، چون ابن اشعث این صحنه را دید قاصدی به ابن
زیاد ملعون فرستاد و از وی اسب سوار و نیروی پیاده ی کمکی خواست.
ابن زیاد
در جواب گفت: مادرت به عزایت بنشیند! یک نفر به تنهایی، این همه کشتار به راه
انداخته؟ چگونه است که تو را به سوی شخصی که از او قویتر و دلیتر است - یعنی حضرت
سیدالشهداء علیه السلام بفرستم؟
محمد بن اشعث در جواب او گفت: گویا تو مرا
به سوی بقالی از بقال های کوفه یا جرمقانی از جرامقه ی شهر حیره فرستاده ای، (نه)
بلکه مرا به سوی شمشیری از شمشیرهای محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم
فرستاده ای
منبع :
المنتخب: 416.
بسم الله الرحمن الرحیم
قرب خداوند جز با تقرب به امیرالمومنین علیه السلام حاصل نمیشود
شیخ صدوق قدس سره از امام صادق علیه افضل الصلاة والسلام و آن حضرت از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل کرده است که فرمود:
أنا علم اللَّه، وأنا قلب اللَّه الواعی، ولسان اللَّه الناطق، وعین اللَّه الناظرة، وأنا جنب اللَّه وأنا ید اللَّه.
من مظهر و نمایش دهنده علم خداوندم، و قلب خدا هستم که اسرار و علوم خود را در آن نگهداشته است، لسان گویاى پروردگار و چشم بیناى او هستم، و من جنب اللّهم یعنى جانب او هستم که تمام خلق امر شده اند به آن جانب توجّه کنند، وقرب خداوند جز با تقرّب به من براى کسى حاصل نشود، و من دست تواناى حق تعالى مى باشم.
منابع:
التوحید: 164 ح 1 و در ذیل آن شرحى براى حدیث ذکر شده است، بحار الأنوار: 198/24 ح 25.
بسم الله الرحمن الرحیم
مهریّه حضرت فاطمه سلام الله علیها
مقدار مهریّه حضرت فاطمه علیها السلام: ابوذر گوید:
رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم فرمود:
فرشتگان از خداوند درخواست نموده و گفتند: خداى ما! و سرور ما! ما را آگاه کن که مهریه فاطمه علیها السلام چه مقدار بوده؟ تا بدانیم و بر ما روشن شودکه او بهترین آفریده، نزد توست.
خداوند متعال وحى فرمود: ملائکتی وسکّان سماواتی، اُشهدکم أنّ مهر فاطمة بنت محمّد صلى الله علیه وآله وسلم نصف الدنیا.
فرشتگان من و ساکنان آسمانهایم! شما را گواه مى گیرم که مهریّه فاطمه، دختر محمّد صلى الله علیه وآله وسلم نصف دنیاست.
منابع :
دلائل الامامه: 91 ح 25، نوادر المعجزات: 90 ح9.
بسم الله الرحمن الرحیم
شهادت عصا به امامت حضرت جواد علیهم السلام
کلینى رحمه الله در کتاب «کافى» بابى تحت عنوان «آنچه به سبب آن ادّعاى حقّ و باطل از یکدیگر جدا مى گردد» تشکیل داده و در آنجا از محمّد بن ابى العلاء نقل کرده است که گفت:
از یحیى بن اکثم قاضى سامراء - بعد از آنکه او را بسیار امتحان نمودم و با او مناظره و گفتگو و مراسله داشتم و از علوم آل محّمد علیهم السلام سؤال کردم - شنیدم که گفت: روزى وارد مسجد رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم شدم تا قبر مبارک او را طواف کنم، حضرت جواد علیه السلام را دیدم که در آنجا طواف مى کند، درباره مسائلى که در نظر داشتم با آن حضرت گفتگو کردم و او همه را جواب فرمود . به ایشان عرض کردم: مى خواهم سؤالى از شما بپرسم ولى بخدا قسم خجالت مى کشم.
امام علیه السلام فرمود: من از آن سؤال به تو خبر مى دهم قبل از آنکه بپرسى، مى خواهى از امام سؤال کنى که کیست؟
عرض کردم: بخدا قسم سؤال مورد نظرم همان است.
فرمود: من امام هستم، عرض کردم نشانه اى مى خواهم تا یقین کنم.
آن حضرت در دست خود عصایى داشت، وقتى من چنین گفتم فوراً آن عصا شروع به صحبت کرد و گفت:
إنّ مولای امام هذا امان وهو الحجّة.
به راستى مولا و صاحب من امام این زمان است و او حجت پروردگار است .
منابع :
الکافى: 353/1 ح9، مناقب ابن شهراشوب: 393/4، بحار الأنوار : 68/50 ح 46.
بسم الله الرحمن الرحیم
أنا مُحَمَّدِ بْن عَلیُّ الْرِضا علیهم السلام
برسى رحمه الله در کتاب «مشارق» مى گوید: روایت شده است : حضرت جواد علیه السلام بعد از شهادت پدرش به مسجد رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم آمد ، در حالى که در سنین کودکى بود ، به طرف منبر به راه افتاد و یک پلّه بالا رفت و سپس شروع به سخنرانى نمود و فرمود :
أنا محمّد بن علیّ الرضا ، أنا الجواد، أنا العالم بأنساب الناس فی الأصلاب أنا أعلم بسرائرکم وظواهرکم وما أنتم صائرون إلیه، علم منحنا به من قبل خلق الخلق أجمعین وبعد فناء السماوات والأرضین.
من محمّد فرزند على بن موسى الرضا علیهما السلام هستم و لقبم جواد است، من به نسبهاى مردم وقتى در صلب پدران خود هستند آگاهم، من از امور باطنى و ظاهرى و آینده شما باخبرم، و این دانش ، اکتسابى نیست بلکه قبل از آفرینش خلائق و پدید آمدن هستى به ما بخشیده شده و تا از بین رفتن آسمانها و زمین آن را دارا مى باشیم .
و اگر غلبه اهل باطل و دولت گمراهان و به شک افتادن اهل شک نبود هر آینه کلامى مى گفتم که اولین و آخرین به شگفت مى آمدند.
سپس دست مبارک خود را بر دهان نهاد و فرمود:
یا محمّد، اصمت کما صمت آباؤک من قبل .
سکوت کن همان طور که پدرانت پیش از تو سکوت کردند.
منابع :
مشارق الأنوار : 98 ، بحار الأنوار : 108/50 ح 27 ، دلائل الإمامة: 385 با کمى اختلاف .
بسم الله الرحمن الرحیم
زیارت قبر امام رضا علیهم السلام و برطرف شدن غم و غصه
حاکم خراسان صاحب کتاب «المقتفى» گفته است: در مشهد حضرت رضا علیه السلام خوابیده بودم در عالم خواب دیدم فرشته اى که لباس سبزى پوشیده بود از آسمان فرود آمد و بر دیوار قبر شریف آن حضرت دو بیت شعر نوشت که آن را حفظ کردم وآن دو بیت این است:
من سرّه أن یرى قبراً برؤیته
یفرّج اللَّه عمّن زاره کربه
فلیأت ذا القبر إنّ اللَّه أسکنه
سلالة من رسولاللَّه منتجبة(27)
هر کس دوست دارد قبرى را ببیند که با دیدن آن ، خداوند از زائرش غم و غصّه را برطرف مى کند .
باید کنار این قبر مبارک آید که خداوند فرزندى از رسول برگزیده خود را در آن ساکن نموده است .
منابع :
دار السلام: 37/2، بحار الأنوار : 337/49 ح 17. و در ص 328 ح 4 از «عیون اخبار الرضا علیه السلام» قصّه مردى از اهل مصر را نقل مى کند که به قصد زیارت حضرت رضا علیه السلام روانه طوس مى شود - تا آنجا که مى گوید : - سر خود را بر روى زانو نهاده بود تا استراحت کند ، هنگامى که سر برداشت مشاهده کرد که در دیوار مقابل خود این دو بیت نوشته شده است . (شیخ حرّ عاملى رحمه الله نیز آن را در کتاب إثبات الهداة: 286/3 ح 107 از عیون اخبار الرضا علیه السلام نقل کرده است).
حاج شیخ على اکبر مروج الاسلام رحمه الله در کتاب «کرامات رضویّه ج 1 ص 266» قصه جالب دیگرى براى این دو بیت از شیخ صدوق رحمه الله و در ص 269 قصّه جالبى براى دو بیت دیگر که خیلى مشابه این قصه است نقل کرده است، به آنجا مراجعه شود .
بسم الله الرحمن الرحیم
مقصود قد قامت الصلاة
علاّمه مجلسى رحمه الله در کتاب «بحار الأنوار» به نقل از خطّ شهید قدس سره از امام صادق علیه السلام روایت نموده است که فرمود: مقصود از «قد قامت الصلاة» «نماز برپا گردید» قیام قائم علیه السلام است.
منابع :
بحار الأنوار : 149/51.
یعنى : با قیام آن حضرت نماز به معناى صحیح آن برپا مى گردد، و شاید منظور این باشد که وقت قیام و برخاستن به یاد قیام پرشکوه آن حضرت باشیم و آرزوى شرکت کردن در نمازى را که به امامت آن بزرگوار برپا مى گردد داشته باشیم، و براى رسیدن به آن دوران باعظمت قبل از شروع نماز خود دعا کنیم .
بسم الله الرحمن الرحیم
ان الحسین علیه السلام مصباح الهدی و سفینة النجاة
شیخ صدوق رحمه الله در کتاب «عیون اخبار الرضا علیه السلام» از امام حسین علیه السلام نقل کرده است که فرمود :
خدمت رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم رسیدم و نزد آن حضرت ابىّ بن کعب بود ، رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم به من فرمود : مرحباً بک یا أبا عبداللَّه، یا زین السماوات والأرضین .
خوش آمدى اى ابا عبداللَّه ! اى زینت بخش آسمانها و زمین .
ابىّ بن کعب عرض کرد : اى رسول خدا ! چگونه ممکن است کسى غیر از شما زینت بخش آسمانها و زمین باشد ؟ فرمود :
یا اُبیّ، والّذی بعثنی بالحقّ نبیّاً إنّ الحسین بن علیّعلیهما السلام فی السماء أکبر منه فی الأرض، وإنّه لمکتوبٌ عن یمین عرش اللَّه: «حسین مصباح هدى و سفینة نجاة» .
اى اُبى ! سوگند به آن کسى که مرا به رسالت برانگیخت ، حسین بن على علیهما السلام در آسمان جلوه بیشترى دارد و از عظمت والاترى برخوردار است ، و اهل آسمان او را بهتر از اهل زمین مى شناسند و احترام مى گذارند ، و در طرف راست عرش الهى نوشته شده است : «حسین علیه السلام چراغ هدایت و کشتى نجات است» .
منابع :
عیون اخبار الرضاعلیه السلام: 59/1 ح 29، بحار الأنوار : 184/94 ح1، وج : 204/36 ح 8 به نقل از کمال الدین: 264/1 ح 11، اعلام الورى: 400، مدینة المعاجز: 51/4 ح 133، منتخب: 197 و در آن عبارت آخر حدیث اینگونه است : «إنّ الحسین مصباح الهدى وسفینة النجاة».
بسم الله الرحمن الرحیم
نور ائمه اطهار علیه السلام قبل از آفرینش مخلوقات
ابن بابویه رحمه الله از ابو حمزه نقل کرده است که گفت: از امام سجّاد علیه السلام شنیدم که فرمود:
إنّ اللَّه تبارک وتعالى خلق محمّداً صلى الله علیه وآله وسلم وعلیّاً علیه السلام والأئمّة الأحد عشر علیهم السلام من نور عظمته أرواحاً فی ضیاء نوره، یعبدونه قبل خلق الخلق، یسبّحون اللَّه عزّوجلّ ویقدّسونه، وهم الأئمّة الهادیة من آل محمّد علیهم السلام.
خداوند تبارک و تعالى حضرت محمّد صلى الله علیه وآله وسلم و على علیه السلام و یازده امام بعد از آن حضرت را از نور عظمت خود آفرید در حالى که ارواح بودند، و در پرتو نور پروردگار قبل ازآفرینش مخلوقات او را عبادت مى کردند، تسبیح خدا و تقدیس او مى نمودند و آنها هستند که پیشوایان هدایت کننده از آل محمّد علیهم السلام هستند.
منابع :
کمال الدین: 318 ح 1، بحار الأنوار: 23/15 ح 39 و 15/25 ح 28.
بسم الله الرحمن الرحیم
حَیِّ عَلی خَیرِ العَمل
محدّث نورى رحمه الله در کتاب «مستدرک» مى گوید :
روایت شده است که از امام صادق علیه السلام سئوال شد : معناى «حیّ على خیر العمل» «به بهترین اعمال روى آورید» چیست و کدام عمل است ؟ فرمود :
خیر العمل : الولایة.
بهترین عمل ولایت ما اهل بیت است .
و در روایت دیگرى فرموده اند :
برّ فاطمة وولدهاعلیهم السلام.
بهترین عمل، نیکى و احسان به حضرت فاطمه علیها السلام و فرزندان اوعلیهم السلام است.
منابع :
مستدرک: 70/4 سطر 4 به نقل از معانی الأخبار: 38 ح1، التوحید: 241 ح2، مناقب ابن شهراشوب: 326/3، بحار الأنوار : 44/43 ح 44.
بسم الله الرحمن الرحیم
شمایل امام زمان (عج) در کلام امیرالمومنین علیهم السلام
نعمانى رحمه الله در کتاب «غیبت» روایت کرده است که: امیرالمؤمنین على علیه السلام نگاهى به فرزندش امام حسین علیه السلام کرد و فرمود:
این فرزندم سیّد و سرور قوم است همان طور که رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم او را سیّد نامیده است، خداوند از نسل او فرزندى به دنیا آورد که همنام پیغمبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم است و از نظر شکل ، شمایل ، خلق و خوى به او شباهت دارد، و در هنگام غفلت مردم ، وقتى که از حق و حقیقت اثرى نمانده ، و ظلم و ستم آشکار شده باشد خروج خواهد کرد ، و به خدا سوگند اگر خروج نکند او را گردن مىزنند.
یفرح بخروجه أهل السماوات وسکّانها، وهو رجل أجلى الجبین، أقنى الأنف، ضخم البطن، ازیل الفخذین، بفخذه الیمنى شامة، أفلج الثنایا، یملأ الأرض عدلاً کما ملئت ظلماً وجوراً.
اهل آسمانها و ساکنان آنها با ظهور او شادمان شوند، پیشانى او باز، بینى اش کشیده و باریک، شکمش فربه و رانهاى او عریض است ، بر روى ران راستش خال و علامتى است، و دندانهاى مبارکش جدا از هم است و او زمین را پر از عدل و داد کند همان طور که از جور و ستم پر شده باشد.
منابع :
غیبة نعمانى : 214، بحار الأنوار : 39/51 ح 19، إثبات الهداة: 538/3 ح 493.
بسم الله الرحمن الرحیم
یعسوب الدین
در اصل رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: «یا علیّ انّک سیّدالمسلمین و یعسوبُ المؤمنین و امام المتقین و قائد الغُرّ المحجّلین».(1)
ابن ابی الحدید در شرح کلام امیرالمومنین که فرمود: «انا یعسوب المؤمنین والمال یعسوب الفجار» گوید: این کلمه را رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره آن حضرت فرموده یک دفعه به لفظ: «انت یعسوب الدین» و یکدفعه به لفظ «انت یعسوب المؤمنین» هر دو به یک معنی برمی گردد گویا او را رئیس مؤمنین و سید آنها قرار داده است.(2)
نگارنده گوید: «گویا» درست نیست بلکه آن حضرت با این کلام او را رهبر مؤمنان قرار داده است نظیر لقب امیرالمؤمنین که به او داد و در مقدمه شرح خویش گفته: در اخبار اهل حدیث کلامی درباره علی علیه‌السلام از رسول الله صلی الله علیه و آله نقل شده که معنای امیرالمؤمنین می دهد و آن این که فرمود: «اَنتَ یعسوب الدین والمال یعسوب الظّلمَة» و در روایت دیگری «هذا یعسوب الدین» این دو روایت را احمد بن حنبل در مسند خود و ابونعیم در حلیة الاولیاء نقل کرده است.(3)
ناگفته نماند: این منقبت از مناقب منحصر به فرد امام و از دلائل خلافت اوست.
منابع :
1_ در بحارالانوار، ج38، ص126-166، حدود ده روایت از شیعه و اهل سنت در این رابطه نقل شده است.
2_ شرح ابن ابی الحدید، ج19، ص224، ذیل حکمت 322.
3_ شرح ابن ابی الحدید، ج1، ص12، مقدمه، کنزل العمال هامش مسند احمد.
بسم الله الرحمن الرحیم
ائمه اطهار علیهم السلام وجه الله هستند
برسى رحمه الله در کتاب «مشارق الأنوار» نقل کرده است: امیر المؤمنین علیه السلام به رمیله - که یکى از شیعیان خاصّ آن حضرت است و مریض شده بود - فرمود:
اى رمیله ؛ دچار تب شدیدى شدى سپس مقدارى سبکى احساس کردى و به مسجد براى نماز آمدى ؟
گفت: بلى اى سرور من ؛ از کجا دانستى ؟ فرمود:
یا رمیلة؛ ما من مؤمن ولا مؤمنة یمرض إلّا مرضنا لمرضه، ولا حزن إلّا حزنّا لحزنه، ولا دعا إلّا آمنّا لدعائه،ولا سکت إلّا دعونا له، ولامؤمن ولامؤمنة فی المشارق والمغارب إلّا ونحن معه.
اى رمیله ؛ زن و مرد مؤمنى نیست که مریض شود مگر اینکه ما به خاطر مریضى او مریض مى شویم، و هرگاه محزون گردد مابه خاطر حزن او محزون مى شویم، و هر زمان دعا کند ما به دعاى او آمین مى گوئیم، و وقتى ساکت باشد ما براى او دعا مى کنیم، و هر کجا در مشرق و مغرب مرد و زن مؤمنى باشد ما با او هستیم.(1)
مؤلّف رحمه الله گوید: فرمایش پروردگار «أیْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّه»(2) »به هر طرف روى آورید آنجا وجه خداست»، مطلبى را که امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود تأیید مى کند ؛ زیرا در روایات بسیار زیادى فرموده اند که مقصود از وجه خدا ائمّه علیهم السلام هستند و در مورد پیغمبر و امیرالمؤمنین علیهما السلام نیز روایات خاصّى وارد شده است.(3)
و وجه بودن ایشان یا به خاطر این است که آنها صاحب وجاهت و آبرو و مرتبه اند نزد خداوند، و یا به خاطر آناست که آنها جهتى هستند که خداوند امر فرموده مردم به آن جهت توجّه کنند و روى آورند، و توجّه به خدا ممکن نیست مگر به سبب توجّه به ایشان، و از کسى عملى پذیرفته نمى شود مگر با ولایت این بزرگواران.
منابع :
1) مشارق الأنوار: 77، بحار الأنوار: 154/26 ح 43 و 140/26 ح 11 (با کمى اختلاف) به نقل از بصائر الدرجات: 259 ح 1، مدینة المعاجز: 175/2 و176 ح 479 و 480.
2) سوره بقره، آیه 115.
3) براى اطّلاع بیشتر به بحار الأنوار: 191/24 باب 53 (که ائمّه علیهم السلام جنب اللَّه و وجه اللَّه هستند) مراجعه کنید.
بسم الله الرحمن الرحیم
بخشیدن تمام اموال در راه خدا
ابن شهر آشوب می نویسد:امام رضا (ع) در روز عرفه در خراسان، تمام اموال خود را در راه خدا بخشید «فضل بن سهل» گفت: این گونه بخشش زیان آور است. فرمود: نه، بلکه سودآور است. هرگز آنچه را که موجب اجر و پاداش اخروی است غرامت مشمار.
منبع:
مناقب، ج 4، ص 360.
بسم الله الرحمن الرحیم
جدال درباره زمان ظهور = گمراهی
طبق روایاتى که وارد شده مراد از «ساعة» - در این آیات : «یَسْئَلُونَکَ عَنِ الساعَة»(1) «از تو درباره آن ساعت مى پرسند» ،«وَعِنْدَهُ عِلْمُ الساعَة»(2) «علم به آن ساعت نزد او است» ، «وَما یُدْریکَ لَعَلّ الساعَة»(3) «و تو چه مى دانى شاید آن ساعت موقعش نزدیک باشد» ، و «الَّذینَ یُمارُونَ فِی الساعَة»(4) «کسانى که درباره آن ساعت جدال مى کنند هر آینه در گمراهى دور و درازى هستند» - وجود مقدّس حضرت مهدى ارواحنا فداه و ظهور شریف آن حضرت است .(5)
منابع :
1) سوره أعراف ، آیه 187 ؛ سوره نازعات ، آیه 2
2) سوره زخرف ، آیه 85 .
3) سوره أحزاب ، آیه 63 ؛ سوره شورى ، آیه 4.
4) سوره شورى ، آیه 18 .
5) بحار الأنوار : 1/53 ح 6.
بسم الله الرحمن الرحیم
سه درب بهشت به قم باز میشود
ان للّه حرماً و هو مکه ألا انَّ لرسول اللّه حرماً و هو المدینة ألا وان لامیرالمؤمنین علیه السلام حرماً و هو الکوفه الا و انَّ قم الکوفة الصغیرة ألا ان للجنة ثمانیه ابواب ثلاثه منها الی قم تقبض فیها امراة من ولدی اسمها فاطمه بنت موسی علیهاالسلام و تدخل بشفاعتها شیعتی الجنة با جمعهم
خداوند حرمی دارد که مکه‌است پیامبر حرمی دارد و آن مدینه‌است و حضرت علی حرمی دارد و آن کوفه‌است و قم کوفه کوچک است که از ۸ درب بهشت سه درب آن به قم باز میشود - زنی از فرزندان من در قم از دنیا می‌رود که اسمش فاطمه دختر موسی است و به شفاعت او همه شیعیان من وارد بهشت می‌شوند .
منابع :
بحار ج ۴۸ صفحه ۳۰۷
بسم الله الرحمن الرحیم
امام رضا علیه السلام ، امام مهربان
در زیارت جوادیّه که از حضرت جواد براى پدر بزرگوارش سلام اللَّه علیهما نقل شده اینگونه درود مى فرستیم :
السلام علیک أیّها الإمام الرؤف .(1)
درود بر تو اى امام مهربان .
و خداوند او را «رضا» نامیده است ؛ زیرا او برگزیده و پسندیده خداوند تبارک و تعالى در آسمانش ، و برگزیده رسول او و امامان بعد از او در زمینش مى باشد و همگى از او خشنودند ، و به این لقب اختصاص یافته است چون همانطور که دوستانش از او خشنودند ، مخالفین او هم از آن حضرت راضى و خشنود بوده اند .(2)
منابع :
1) بحار الأنوار: 55/102 سطر 7، صحیفه رضویّه : 501 .
2) مناقب ابن شهراشوب: 367/4 سطر 2، بحار الأنوار : 10/49
بسم الله الرحمن الرحیم
جلال و جبروت قبر حضرت معصومه سلام الله علیها همانند قبر حضرت زهرا سلام الله علیها
مرحوم آیة اللّه سیّدمحمود مرعشی نجفی، پدر بزرگوار آیة اللّه سید شهاب الدین مرعشی (ره) بسیار علاقه مند بود که محل قبر شریف حضرت صدّیقه طاهره سلام الله علیها را به دست آورد. ختم مجرّبی انتخاب کرد و چهل شب به آن پرداخت. شب چهلم پس از به پایان رساندن ختم و توسّل بسیار، استراحت کرد. در عالم رؤیا به محضر مقدّس حضرت باقر علیه السلام و یا امام صادق علیه السلام مشرّف شد. امام به ایشان فرمودند:«عَلَیْکَ بِکَرِیمَةِ اَهْل ِ الْبَْیت ِ»؛ یعنی به دامان کریمه اهل بیت چنگ بزن.ایشان به گمان این که منظور امام علیه السلام حضرت زهرا سلام الله علیها است، عرض کرد: «قربانت گردم، من این ختم قرآن را برای دانستن محل دقیق قبر شریف آن حضرت گرفتم تا بهتر به زیارتش مشرّف شوم.» امام فرمود: «منظور من، قبر شریف حضرت معصومه در قم است.» سپس افزود:«به دلیل مصالحی، خداوند میخواهد محل قبر شریف حضرت زهرا سلام الله علیها پنهان بماند؛ از این رو قبر حضرت معصومه سلام الله علیها را تجلّی گاه قبر شریف حضرت زهرا سلام الله علیها قرار داده است.اگر قرار بود قبر آن حضرت ظاهر باشد و جلال و جبروتی برای آن مقدّر بود، خداوند همان جلال و جبروت را به قبر مطهّر حضرت معصومه سلام الله علیها داده است.» مرحوم مرعشی نجفی هنگامی که از خواب برخاست، تصمیم گرفت رخت سفر بربندد و به قصد زیارت حضرت معصومه سلام الله علیها رهسپار ایران شود. وی بیدرنگ آماده سفر شد و همراه خانوادهاش نجف اشرف را به قصد زیارت کریمه اهلبیت ترک کرد.
منبع :
کریمه اهلبیت، ص 43.
بسم الله الرحمن الرحیم
کرامت امام حسن مجتبی علیه السلام
روایت شده که روزی امام حسن (ع) بر جمعی از مساکین گذشت که پاره‌ای چند از نان خشک ها را بر روی زمین گذاشته اند و می خورند، چون نظر ایشان به آن حضرت افتاد از امام دعوت کردند و حضرت از اسب پیاده شدند و فرمودند:« خدا متکبّران را دوست نمی‌دارد»و با ایشان نشستند و از طعام ایشان تناول کردند و سپس از همه ی مساکین خواستند که برای صرف غذا به خانه ی حضرت بروند و حضرت با غذاهای خوب از ایشان پذیرایی نموده به همه ی آنها لباسهای مناسب هدیه دادند.
منبع :
علامه مجلسى، بحار الأنوار، مؤسسة الوفاء بیروت، 1404 ه.ق، ج 42، ص 213.
بسم الله الرحمن الرحیم
شفاعت امام صادق علیه السلام
شیخ طوسى رحمه الله در کتاب «امالى» روایت کرده است که : سماعة بن مهران بر امام صادق علیه السلام وارد شد ، آن حضرت از او سئوال کرد :
اى سماعه ! بدترین مردم (از دیدگاه مردم و جامعه) چه کسانى هستند ؟
عرض کرد : اى فرزند رسول خدا ! ما را بدترین مردم مى شناسند .
مى گوید : امام صادق علیه السلام که این پاسخ را شنید خشمناک شد بطوریکه چهره مبارکش دگرگون گردید ، سپس او که تکیه داده بود در برابر من نشست و دوباره سئوال فرمود :
اى سماعه ! مردم بدترین اشخاص را چه کسانى مى دانند ؟
عرض کردم : بخدا قسم دروغ عرض نکردم اى فرزند رسول خدا ، نزد مردم ما بدترین اشخاص هستیم زیرا آنها ما را کافر و رافضى مى نامند .
آنگاه امام صادق علیه السلام نگاهى به من کرد و فرمود :
چگونه خواهید بود وقتى که شما را به طرف بهشت راهنمائى کنند و آنها را به سوى جهنّم برانند ، و چون شما را در دوزخ نبینند آنگاه بگویند :
«ما لَنا لانَرى رِجالاً کُنّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الأشْرار» (1) .
«چه شده است کسانى را که بدترین مردم مى دانستیم اکنون اینجا در میان آتش نمى بینیم» .
یا سماعة بن مهران، إنّه من أساء منکم إساءة مشینا إلى اللَّه تعالى یوم القیامة بأقدامنا فنشفع فیه فنشفّع .
اى سماعة بن مهران ! اگر یکى از شما گناهى را مرتکب شده باشد ما با پاى خود به درگاه الهى مى رویم و براى او شفاعت مى کنیم ، و خداوند شفاعت ما را درباره او مى پذیرد .
بخدا قسم ده نفر از شما وارد دوزخ نمى شود ، بخدا قسم پنج نفر از شما وارد دوزخ نمی شود ، بخدا قسم سه نفر از شما وارد دوزخ نمى شود ، بخدا قسم حتّى یک نفر از شما به جهنّم نخواهد رفت ، در درجات بهشت با یکدیگر رقابت کنید ، و دشمنان خود را با داشتن تقوا و پاکدامنى براى همیشه اندوهناک سازید .(2)
منابع :
1) سوره ص ، آیه 62 .
2) امالى طوسى : 295 ح 28 مجلس 11 ، وسائل الشیعه: 197/11 ح 22، تفسیر برهان : 63/4 ح6، بحار الأنوار : 117/68 ح 41 و ج : 259/24 ح 10 به نقل از تأویل الآیات : 507/1 ح 10 .
بسم الله الرحمن الرحیم
فضائل امام صادق علیه السلام
محمّد بن جریر طبرى رحمه الله در کتاب «نوادر المعجزات» از قیس بن خالد نقل کرده است که گفت : امام صادق علیه السلام را دیدم که با دست چپ مناره مسجد پیغمبر صلى الله علیه وآله وسلم و با دست راست دیوارهاى قبر را بالا برد ، و آنها را به ابرها و کناره آسمان رسانید ، سپس فرمود :
أنا جعفر ، أنا نهر الأغور ، أنا صاحب الآیات الأقمر ، أنا ابن شبیر وشبّر .
من جعفرم ، من رودخانه عمیقم ، من صاحب نشانه هاى روشنم ، من فرزند حسن و حسینم .
منابع :
نوادر المعجزات: 137 ح2، دلائل الإمامة: 248 ح2، عنه مدینة المعاجز: 214/5 ح4.
بسم الله الرحمن الرحیم
تبدیل بدی های شیعیان به خوبی ها و ثواب ها
شیخ مفید قدس سره از محمّد بن مسلم ثقفى نقل مى کند که گفت : از امام باقر علیه السلام درباره این آیه سئوال کردم :«فَاُولئِکَ یُبَدِّلُ اللَّه سَیِّئاتِهِمْ حَسَنات وَکانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیماً »(1)«خداوند بدى هاى ایشان را به خوبى ها تبدیل مى کند و خداوند آمرزنده و مهربان مى باشد» ، حضرت فرمود :
فرداى قیامت مؤمن گنهکارى را در محلّ بازرسى و حساب نگه مى دارند ، و خداوند خودش بررسى حساب او را به عهده دارد و کسى را از آن آگاه نمى کند ، گناهانش را بیاد او مى آورد و او به همه بدى هاى خود اقرار و اعتراف مى نماید ، آنگاه خداوند به آنها که مى نویسند دستور مى دهد همه آنها را به خوبى ها و ثوابها تبدیل کنید و پس از آن براى مردم ظاهر کنید .
مردم وقتى پرونده او را مى بینند مى گویند : آیا این بنده حتّى یک گناه نداشته است ؟ سپس خداوند او را به بهشت روانه سازد .
فهذا تأویل الآیة وهی فی المذنبین من شیعتنا خاصّة.
و این است تفسیر و تأویل این آیه شریفه ، و این تنها در مورد گنهکاران شیعه است ، یعنى این لطف الهى مخصوص شیعیان ما اهل بیت است .(2)
منابع :
1) سوره فرقان ، آیه 70 .
2) امالى مفید : 298 ح 8 ، بحار الأنوار : 100/68 ح4، امالى طوسى : 72 ح 14 مجلس سوّم ، تأویل الآیات: 382/1 ح 20، بحار الأنوار : 261/7 ح 12، تفسیر برهان : 175/3 ح3، بشارة المصطفى: 7.
بسم الله الرحمن الرحیم
20 شوال : دستگیری امام کاظم علیه السلام
میزان علاقه امام صادق علیه السلام به امام کاظم علیه السلام
روایت شده است که : به امام صادق علیه السلام عرض کردند : دوستى شما به فرزندت موسى علیه السلام چقدر است ؟
فرمود : وددت أن لیس لی ولد غیره حتّى لایشرکه فی حبّی له أحد.
دوست داشتم غیر از او فرزندى نمى داشتم تا در دوستى من با او شرکت نمى کرد ، و همه محبّت و دوستى من از آنِ او بود .
منابع :
کشف الغمّة: 207/2، بحار الأنوار : 209/78 ح 78.
بسم الله الرحمن الرحیم
معجزه آوردن پرنده بهشتی از عرش توسط امام هادی علیه السلام
ابوجعفر محمّد بن جریر طبرى رحمه الله در کتاب «دلائل الإمامه» از عمّار بن زید نقل کرده است که گفت:
به امام هادى علیه السلام عرض کردم: آیا شما مى توانید به آسمان بالا روید و چیزى با خود بیاورید که نمونه اش در زمین نیست ؟
تا این درخواست را نمودم ، دیدم امام علیه السلام در هوا بالا رفت و من به ایشان نگاه کردم تا از نظرم پنهان گردید، پس از مدّتى برگشت و با خود پرنده اى طلائى آورد که در گوشهایش گوشواره هاى طلا و در منقارش درّ گرانبهائى بود و مى گفت :
«لا اله إلاّ اللَّه ، محمّد رسول اللَّه ، علیّ ولیّ اللَّه»«خدایى جز خداوند یکتا نیست ، محمّد صلى الله علیه وآله وسلم فرستاده خداوند است ، و على ولىّ پروردگار است» .
امام علیه السلام فرمود: هذا طیر من طیور الجنّة .
این پرنده اى از پرندگان بهشت است.
سپس آن را رها کرد، و او بازگشت .
منابع :
نوادر المعجزات: 185 ح3، دلائل الامامة: 413 ح5.
بسم الله الرحمن الرحیم
دو دست حضرت عباس (ع) برای شفاعت کافی است
روایت شده که وقتی روز قیامت بر پا می شود ، پیامبر صلوات الله علیه و علی آله به مولا علی علیه السلام می فرمایند که به زهرا بگو ، برای شفاعت و نجات امت چه داری ؟ مولا پیام حضرت رسول را به خانم فاطمه زهرا سلام الله علیها می رسانند و ایشان در پاسخ می فرمایند که :
" یا امیر المؤمنین ! کفانا لاجل ِ هذا المقام ِ الیدان ِ المَقطوعتان ِ مـِـن ابنی العباس "
ای امیر المؤمنین ! دو دست بریده پسرم عباس برای ما در مورد شفاعت کافی ست .
منبع :
معالی السبطین ، جلد 1 ، صفحه 452
بسم الله الرحمن الرحیم
فضائل امیرالمومنین علیه السلام
شیخ صدوق رحمه الله در کتاب «امالى» از سلمان فارسى سلام اللَّه علیه نقل کرده است: ابلیس لعنه اللَّه عبورش به چند نفر افتاد که به امیرالمؤمنین علیه السلام دشنام مى دادند، در مقابل آنها ایستاد، سئوال کردند کیست که پیش روى ما ایستاده است ؟
گفت: من ابو مرّه ام، گفتند: سخنان ما را شنیدى ؟
گفت: بدا به حال شما مولاى خود علىّ بن ابى طالب علیه السلام را ناسزا مى گوئید ؟
گفتند: از کجا دانستى که او ولىّ امر ما است ؟
گفت: از کلام پیغمبرتان که فرمود:
من کنت مولاه فعلیّ مولاه، اللهمّ وال من والاه وعاد من عاداه، وانصر من نصره واخذل من خذله.
هر کس من مولاى او هستم پس از من على علیه السلام مولاى او است، خدایا آن کس که على را دوست دارد دوست بدار، و با دشمناو دشمن باش.
سپس به او گفتند: آیا تو از موالیان و شیعیان آن حضرت هستى ؟ گفت: من ولایتش را ندارم و از شیعیان او نیستم ولى او را دوست دارم، و هر کس با او دشمنى کند من در مال و فرزندش با او شرکت دارم.
به او گفتند: آیا حدیثى درباره على علیه السلام نمى گوئى ؟
گفت: اى گروه عهدشکنان و ظالمان و خارج شدگان از دین ؛ گوش کنید تا برایتان بگویم:
خدا را در میان طایفه جنّ دوازده هزار سال عبادت کردم، و وقتى آنها به هلاکت رسیدند از تنهائى خود به خداوند شکایت کردم مرا به آسمان دنیا بردند، در آنجا هم دوازده هزار سال در جمع فرشتگان خدا را پرستش کردم، و در حالى که به تسبیح و تقدیس پروردگار مشغول بودیم ناگهان نورى که تشعشع و درخشندگى آن زیاد بود از مقابل ما گذشت، فرشتگان همگى براى آن نور سجده کردند و گفتند: «سبّوح قدّوس» پاک و منزّه است خداوند، این نور فرشته اى مقرّب یا پیغمبرى مرسل است.
ندائى آمد: این نور طینت و سرشت علىّ بن ابى طالب صلوات اللَّه علیه است.
منابع :
امالى صدوق: 427 ح 6 مجلس 55، بحار الأنوار: 162/39 ح 1، مدینة المعاجز: 123/1 ح 70، علل الشرایع: 143 ح 9.
بسم الله الرحمن الرحیم
فضائل شاه عبدالعظیم حسنی علیه السلام
امام هادی علیه السلام که به یکی از شیعیان ری فرمود :
«إِذا أَشْکَلَ عَلَیکَ شَی ءٌ مِنْ أَمْرِ دِینِکَ بِناحِیتِکَ فَسَلْ عَنْهُ عَبْدَ الْعَظیمِ بْنِ عبدِاللّهِ الحَسَنی و اقْرَأْهُ مِنّی السَّلامَ»
هرگاه چیزی از امر دین تو بر تو مشکل شد، در ناحیه ی خودت در مورد آن از عبدالعظیم بن عبدالله الحسنی سؤال کن و از من به او سلام برسان.
منبع :
اختران فروزان ری، ص ۳۷.
بسم الله الرحمن الرحیم
شفاعت حضرت حمزه علیه السلام در روز قیامت
در حدیث مفصّلی که امیر مؤمنان علیه السلام از رسول اللَّه صلی الله علیه و آله نقل نموده، آن حضرت، درباره حضرت حمزه می فرماید:
«أمّا إنّ حمزه عَمِّی یُنَحّی جَهَنَّم مِن مُحِبِّیهِ».
«همانا در قیامت عمویم حمزه جهنم را از دوستدارانش دور خواهد کرد.»
منبع :
تفسیر امام حسن عسکری،ص 176، چاپ 1314
بسم الله الرحمن الرحیم
نماز خواندن حضرت عیسی (ع) پشت سر صاحب امان (عج)
قمى رحمه الله در تفسیر آیه شریفه «وَإنْ مِنْ أهْلِ الکِتاب إلاَّ لَیُؤْمِنَنَّ . شَهیداً»(1) «کسى از اهل کتاب نیست جز آنکه پیش از مرگش به او یعنى حضرت عیسى علیه السلام ایمان آورد، و در روز قیامت بر آنها گواه خواهد بود» ، از امام باقر علیه السلام نقل کرده است که فرمود:
إنّ عیسى ینزل قبل یوم القیامة إلى الدنیا فلا یبقى أهل ملّة یهودیّ ولا غیره إلّا آمن به قبل موته، ویصلّی خلف المهدیّ.(2)
همانا حضرت عیسى علیه السلام پیش از روز قیامت به دنیا فرود آید هیچ اهل دینى از یهود و غیر آن باقى نماند جز آنکه پیش از وفاتش به او ایمان آورد، و او در پشت سر حضرت مهدى (صلوات اللَّه علیه) نماز مى خواند .
منبع:
1) سوره نساء ، آیه 159.
2) تفسیر قمى : 158/1، بحار الأنوار : 50/53 ح 24، تفسیر برهان : 427/1 ح1، منتخب الأثر: 479 ح1، ینابیع المودّة: 422، الآیات الباهرة: 59.
بسم الله الرحمن الرحیم
حسن و حسین اسم دو درخت در بهشت
شیخ صدوق قدس سره در کتاب «معانى الأخبار» از امام صادق علیه السلام و آن حضرت از پدر بزرگوارش روایت کرده است که :
جبرئیل نام مبارک امام حسن مجتبى علیه السلام را در حالیکه میان پارچه اى ابریشمى از پارچه هاى بهشتى بود به رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم هدیه کرد ، و نام حسین برگرفته از نام حسن است .(1)
و از روایت عروه بارقى از پیغمبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم ظاهر مى شود که حسن و حسین اسم دو درخت در بهشتند که رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم در شب معراج از میوه آن دو درخت خورده اند .
و حکایت شده است که خداوند تبارک و تعالى این دو اسم را از مردم پنهان کرد تا آنکه دو فرزند فاطمه علیهم السلام به آن نامگذارى شوند .(2)
منابع:
1) معانى الأخبار: 55 ح8 ، علل الشرائع: 139/1 ح9، بحار الأنوار : 241/43 ح 11.
2) بحار الأنوار: 314/43 ضمن ح 73، تهذیب الأسماء: 158/1، الإحقاق: 488/10 ، منتخب طریحى : 351. و ظاهراً مؤلّف رحمه الله این حدیث را از «سفینة البحار: 601/1» نقل کرده است .
بسم الله الرحمن الرحیم
فضائل مسلم بن عقیل علیه السلام
امام حسین علیهم السلام بعد از شنیدن خبر شهادت مسلم بن عقیل فرمود :
«بعد از شما؛ (یعنی مسلم و برادرانش) خیری در زندگی نیست».
منابع :
طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک (تاریخ الطبری)، تحقیق ابراهیم، محمد أبو الفضل، ج ۵، ص ۳۸۹؛ اسماعیل بن عمر، بن کثیر الدمشقى، البدایه و النهایه، ج ۸، ص ۱۹۷٫
بسم الله الرحمن الرحیم
روز ظهور امام زمان (عج) یوم الله است
شیخ صدوق رحمه الله در کتاب خصال در ذیل آیه شریفه«وذَکِّرْهُم بِاَیّامِ اللَّه»(99) «ایّام اللَّه(100) را به ایشان یادآورى کن» ، از امام باقر علیه السلام روایت کرده است که فرمود: یکى از آن روزها روز قیام حضرت قائم (صلوات اللَّه علیه) است.(101)
پی نوشت :
99) سوره ابراهیم ، آیه 5 .
100) ایّام اللَّه ؛ یعنى روزهاى مهمّى که در آن ، حوادث بزرگى اتفاق مى افتد که نشانگر قدرت پرودگار است .
101) الخصال: 108/1 ح 75، بحار الأنوار : 63/53 ملحق ح 53، تفسیر برهان : 305/2 ح 1، معانى الأخبار : 348 ح1، المحجّة: 108 .
بسم الله الرحمن الرحیم
تفسیر کلمه الله
شیخ صدوق قدس سره در کتاب «توحید» حدیثى را از امام صادق علیه السلام در تفسیر «بسم اللَّه الرحمن الرحیم» نقل کرده است که در ضمن آن در تفسیر کلمه «اللَّه» فرمود :
الألف آلاء اللَّه على خلقه من النعیم بولایتنا، واللام: إام اللَّه خلقه ولایتنا، قلت: فالهاء قال: هوان لمن خالف محمّداً وآل محمّد صلوات اللَّه علیهم .
الف : اشاره است به نعمتهاى پروردگار بر مخلوقاتش که به برکت ولایت ما از آنها بهرهمند شده اند .(1)
لام : اشاره است به این که خداوند بر بندگانش ولایت ما را لازم دانسته و واجب فرموده است .
هاء : اشاره است به خوارى و پستى کسانى که با محمّد و آل محمّد - که درود خدا بر آنان باد - مخالفت کنند .(2)
پی نوشت :
1) ابویوسف بزّاز مى گوید : امام صادق علیه السلام آیه شریفه «واذکروا آلاء اللَّه» ، «بیاد آورید نعمتهاى خدا را» تلاوت فرمود ، و بعد سئوال کرد : آیا مى دانى مقصود از نعمتهاى خدا چیست ؟ عرض کردم : نه .
فرمود : بزرگترین نعمت الهى بر بندگانش ولایت ما مى باشد .
2) التوحید: 230 ح3، تأویل الآیات: 24/1 ح2، تفسیر برهان : 44/1 ح6، بحار الأنوار : 231/92 ح 12، معانى الأخبار : ص3 ح2.
بسم الله الرحمن الرحیم
فضائل امام حسین علیه السلام
شیخ صدوق رحمه الله در کتاب «عیون اخبار الرضا علیه السلام» از امام حسین علیه السلام نقل کرده است که فرمود :
خدمت رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم رسیدم و نزد آن حضرت ابىّ بن کعب بود ، رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم به من فرمود : مرحباً بک یا أبا عبداللَّه، یا زین السماوات والأرضین .
خوش آمدى اى ابا عبداللَّه ! اى زینت بخش آسمانها و زمین .
ابىّ بن کعب عرض کرد : اى رسول خدا ! چگونه ممکن است کسى غیر از شما زینت بخش آسمانها و زمین باشد ؟ فرمود :
یا اُبیّ، والّذی بعثنی بالحقّ نبیّاً إنّ الحسین بن علیّعلیهما السلام فی السماء أکبر منه فی الأرض، وإنّه لمکتوبٌ عن یمین عرش اللَّه: «حسین مصباح هدى و سفینة نجاة» .
اى اُبى ! سوگند به آن کسى که مرا به رسالت برانگیخت ، حسین بن على علیهما السلام در آسمان جلوه بیشترى دارد و از عظمت والاترى برخوردار است ، و اهل آسمان او را بهتر از اهل زمین مى شناسند و احترام مى گذارند ، و در طرف راست عرش الهى نوشته شده است : «حسین علیه السلام چراغ هدایت و کشتى نجات است» .(16)
منابع :
عیون اخبار الرضاعلیه السلام: 59/1 ح 29، بحار الأنوار : 184/94 ح1، وج : 204/36 ح 8 به نقل از کمال الدین: 264/1 ح 11، اعلام الورى: 400، مدینة المعاجز: 51/4 ح 133، منتخب: 197 و در آن عبارت آخر حدیث اینگونه است : «إنّ الحسین مصباح الهدى وسفینة النجاة».
بسم الله الرحمن الرحیم
فضائل حضرت فاطمه سلام الله علیها
شیخ صدوق قدس سره در کتاب «فضائل الأشهر الثلاثة» که در آن فضائل ماه هاى رجب و شعبان و رمضان را ذکر کرده است از حضرت رضا علیه السلام در ضمن حدیث طولانى نقل مىکند که فرمود :
کانت فاطمة علیها السلام إذا طلع هلال شهر رمضان یغلب نورها الهلال ویخفى، فإذا غابت عنه ظهر.(1)
وقتى هلال(2) ماه رمضان طلوع مى کرد نور حضرت زهرا علیها السلام بر آن چیره مى شد و او ناپدید مى گشت ، و چون آن حضرت خود را پنهان مى کرد نور آن ظاهر مى شد .
پی نوشت :
1) ماه نو را تا شب هفتم «هِلال» گویند .
2) امالى طوسى : 668 ح 6 مجلس 36، بحار الأنوار : 105/43 ح 18.
بسم الله الرحمن الرحیم
بخشندگی خدا
جابر بن عبدالله انصاری نقل می‌کند: زنى نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمد و عرض کرد: یا رسول اللَّه زنى که فرزند خود را کشته، آیا فرصت توبه دارد؟ پیامبر فرمود: قسم به خداوندى که جان محمد به دست اوست، اگر او هفتاد پیغمبر را کشته باشد؛ بعد از آن، توبه کند و پشیمان شود و خدا بداند که دیگر آن گناه را انجام نمی‌دهد، خدا حتما توبه او را قبول می‌کند و از او در می‌گذرد. به درستى که درِ توبه به اندازه فاصله میان مشرق و مغرب باز است و یقینا توبه کننده از گناه، مانند کسی است که هیچ گناهی مرتکب نشده است.»
منبع:
(مستدرک الوسائل ج 12 ص 131 باب 87)
بسم الله الرحمن الرحیم
شب قدر و نزول امور سال
امام جواد (ع) از حضرت امیر المؤمنین (ع) نقل می کند که ایشان به حسن بن عباس فرمود:
شب قدر در هر سالی است و خداوند در آن شب تمام امور آن سال را نازل می کند، پس از رسول خدا (ص) نیز کسانی عهده دار این امور هستند.
ابن عباس از امام پرسید:
آن ها کیستند ؟
امام علی (ع) فرمود :
من و یازده نفر از فرزندان من که امام و هم سخن با فرشتگان هستیم.»
منبع :
.ابو الصلاح حلبی، تقریب المعارف، ص 182، انتشارات جامعه مدرسین، قم، 1404 ق .
بسم الله الرحمن الرحیم
فضائل امام حسن علیه السلام
در کتاب «فضائل امیرالمؤمنین علیه السلام» از حمید بن على بجلى نقل کرده است که رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم فرمود :
هنگامى که اهل بهشت به طرف بهشت رانده مى شوند ، بهشت عرض مى کند :
یا ربّ ألیس قد وعدتنی أن تزیّننی برکنین؟
خداوندا ! آیا به من وعده ندادى که مرا به دو پایه اساسى زینت بخشى ؟
ندا رسد : ألیس قد زیّنتک بالحسن والحسین علیهما السلام؟
آیا تو را به حسن و حسین علیهما السلام زینت ندادم ؟
بهشت با شنیدن آن به خود ناز کند همانطور که عروس ناز مى کند .
منابع:
بحار الأنوار : 276/43 و293 و304 (با کمى اختلاف).
بسم الله الرحمن الرحیم
فضائل امام حسن مجتبی علیه السلام
محمّد بن جریر طبرى رحمه الله از محمّد بن حجاره نقل مى کند که گفت :
امام حسن مجتبى علیه السلام را دیدم در حالى که عدّه اى آهو از کنار او مى گذشتند. امام علیه السلام آنها را صدا زد ، همگى جواب دادند و در مقابل او حاضر شدند .
عرض کردیم : اى فرزند رسول خدا ! اینها حیوانات وحشى هستند ، معجزه اى آسمانى به ما نشان بده .
امام علیه السلام به آسمان نگاه کرد ، گویا درهاى آن باز شد ، نورى فرود آمد و همه خانه هاى مدینه را احاطه کرد ، آنگاه خانه ها شروع به لرزیدن کرد که نزدیک بود خراب شود .
عرض کردیم : اى فرزند رسول خدا ! آن را برگردان .
امام علیه السلام فرمود : نحن الأوّلون والآخرون، ونحن الآمرون، ونحن النور، ننوّر الّین، ننوّر بنور اللَّه ونروّح برَوحه، فینا مسکنه وإلینا معدنه، الآخر منّا کالأوّل، والأوّل منّا کالآخر.
ما اوّل هستیم که آفرینش با ما آغاز شده ، و ما آخر هستیم که هستى با ما پایان مى پذیرد ، و ما فرمانروایانى هستیم که امر ما را همه موجودات تکویناً اطاعت مى کنند ، ما نورى هستیم که فرشتگان را روشنى مى بخشیم، به نور خداوند آنها را منوّر و به بشارت الهى آنها را مسرور مى گردانیم ، جایگاه نور خداوندى در ما و معدن آن به سوى ما است . اوّل ما مانند آخر ما ، و آخر ما همانند اوّل ما است .
منابع :
نوادر المعجزات: 103 ح 8 ، دلائل الامامة: 168 ح 13، مدینة المعاجز: 236/4 ح 19.
بسم الله الرحمن الرحیم
فضائل حضرت خدیجه سلام الله علیها
روزی حضرت آدم (علیه السلام) در بهشت، نگاهش به نبی مکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و اهل بیت (علیهم السلام) افتاد و برگشت گفت:
. مِمَّا فضل الله بِهِ ابْنی عَلیّ أَن زَوجته خَدِیجَة کَانَت عونا لَهُ على تَبْلِیغ أَمر الله عز وَجل وَأَن زَوْجَتی کَانَت عونا لی على الْمعْصِیَة
یکی از چیزهایی که خداوند به فرزندم محمد (صل الله علیه و آله و سلم) فضیلت داده است و به من نداده است، این است که همسرش حضرت خدیجه (سلام الله علیها)، کمک کار او بود در تبلیغ امر الهی؛ ولی همسر من حوا، کمک کار من بود در معصیت.
منابع :
عمدة القاری شرح صحیح البخاری ج1 ص63 المؤلف: أبو محمد محمود بن أحمد بن موسى بن أحمد بن حسین الغیتابى الحنفى بدر الدین العینى (المتوفى: 855هـ)، الناشر: دار إحیاء التراث العربی - بیروت، عدد الأجزاء: 25.
بسم الله الرحمن الرحیم
فضائل پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
برقى رحمه الله در کتاب «محاسن» از امام باقر علیه السلام نقل مى کند که فرمود:
هنگامى که قیامت فرا رسد خداوند تمام مخلوقاتش را از ابتداى خلقت تا انتهاى آن در محلّى جمع کند، ندا کننده اى در آن هنگام فریاد برآورد: هر کس بر رسول اکرم صلى الله علیه وآله وسلم حقّى دارد بپا خیزد، پس عدّه اى از جا برخیزند، از آنها سئوال شود: حقّ شما بر پیامبر چیست؟
در جواب مى گویند: کنّا نصل أهل بیته من بعده.
ما بعد از آن حضرت به اهل بیت او احسان مى کردیم.
به آنها گفته شود: اذهبوا فطوفوا فی الناس فمن کانت له عندکم ید فخذوا بیده فأدخلوه الجنّة.
بروید و در میان مردم بگردید هر کس به شما لطفى کرده و نعمتى بخشیده دست او راگرفته وارد بهشت کنید.(1)
در روایت دیگرى از آن حضرت نقل شده است که فرمود:
من اصطنع إلى أحد من أهل بیتی یداً اُکافیه یوم القیامة.(2)
هر کس به یکى از اهل بیت من نعمتى بخشیده و احسانى کرده فرداى قیامت من او راپاداش خواهم داد.
منابع :
1) المحاسن: 47 ح 109، وسائل الشیعة: 558/11 ح 9، بحار الأنوار: 228/26 ح 4 به نقل از تفسیر قمى.
2) المحاسن: 48 ح 111، بحار الأنوار: 228/26 ح 6.
بسم الله الرحمن الرحیم
فضائل امام زین العابدین علیه السلام
روایت شده است : مادر آن حضرت بنام شهربانو «شاه ن»(1) که دختر یکى از پادشاهان عجم بنام یزدجرد بود در هنگام ولادت و زایمان آن حضرت از دنیا رفت ، و بعد از آن زن دیگرى سرپرستى و پرورش او را به عهده گرفت ، و امام علیه السلام او را مادر مى نامید .
نقل شده است : امام سجّاد علیه السلام با این زن در یک کاسه غذا نمى خورد ، و وقتى به آن حضرت عرض کردند : شما که نیکوکارترین مردم هستید چرا با این مادر هم غذا نمى شوید در حالى که او دوست دارد با شما هم غذا شود؟ امام علیه السلام در جواب فرمود :
أکره أن تسبق یدی إلى ما سبقت إلیه عینها، فأ عاقّاً لها.
نمى پسندم دست من به لقمه اى پیشى بگیرد که او پیش از من به آن نظر افکنده است ، و در نتیجه با این عمل خاطر او را آزرده کنم و عاق او گردم .(2)
و وقتى فقیر و مستمندى نزد او مى آمد مى فرمود :
مرحباً بمن یحمل زادی إلى الآخرة .
خوش آمدى اى کسى که بار آخرت و توشه فرداى مرا به دوش مى گیرى .(3)
رو نوشت :
1) او دختر یزدجرد بن شهریار بن کسرى پادشاه روم بوده است .
در کتاب «روضة الواعظین: 201» نقل کرده است : امیرالمؤمنین علیه السلام حریث بن جابر حنفى را فرماندار ناحیه اى از مشرق زمین نمود ، و او دو دختر یزدجرد را به سوى آن حضرت فرستاد ، امیرالمؤمنین علیه السلام یکى از آن دو یعنى شاه ن را به فرزندش امام حسین علیه السلام بخشید که از او حضرت زین العابدین علیه السلام به دنیا آمد ، و دیگرى را به محمّد بن ابى بکر بخشید که از او قاسم به دنیا آمد ، پس این دو پسرخاله اند .
2) مناقب ابن شهراشوب: 162/4، بحار الأنوار : 93/46 ح82 .
3) کشف الغمّة : 74/2، بحار الأنوار : 98/46 ح 86 .
بسم الله الرحمن الرحیم
فضائل امام جواد علیه السلام
طبرى رحمه الله در کتاب «دلائل الإمامه» از زکریّا بن آدم رحمه الله نقل کرده است که گفت: در خدمت حضرت رضا علیه السلام بودم که حضرت جواد علیه السلام را در حالیکه سنّ شریف او کمتر از چهار سال بود نزد او آوردند ، دست خود را بر زمین زد و سر خود را به طرف آسمان بلند کرد و مدّتى در فکر فرو رفت .
حضرت رضا علیه السلام فرمود :
بنفسی أنت، فیم طال فکرک .
فدایت شوم ، در چه باره این قدر فکر مى کنى؟
عرض کرد: فیما صُنع باُمّی فاطمة علیها السلام أما واللَّه لاُخرجنّهما ثمّ لاُحرقنّهما ثمّ لاُذرینّهما ثمّ لأنسفنّهما فی الیمّ نسفاً .
در آن رفتار زشت و ظالمانه اى که با مادرم فاطمه علیها السلام نمودند، بخدا قسم آن دو ظالم را از قبر بیرون مى آورم، بدن آنها را به آتش مى سوزانم، و خاکسترش را بر باد مى دهم ، و آنها را در دریا سرازیر مى کنم.
حضرت رضا علیه السلام او را در برگرفتند و بین دو چشمان مبارک او را بوسیدند و فرمودند: پدر و مادرم بفدایت، تو شایسته و سزاوار منصب امامتى .
منابع :
نوادر المعجزات: 183 ح 10، دلائل الإمامة: 400 ح 18، بحار الأنوار : 59/50 ح 34، مدینة المعاجز: 324/7 ح 55 .
بسم الله الرحمن الرحیم
عبور از سختی ها و مشکلات با نام مبارک امیرالمومنین علیه السلام
ﺭﻭﺯﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺭﺍﻫﻰ ﻣﻰ ﺬﺷﺖ، ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﻳﻬﻮﺩﻯ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ ﺧﻴﺒﺮ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺷﺪ، ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺭﺍﻩ ﺑﻪ ﺩﺭّﻩ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺳﻴﻞ ﺁﺏ ﺯﻳﺎﺩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ، ﻳﻬﻮﺩﻯ ﻓﻮﺭﺍً ﺎﺭﻪ ﺍﻯ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻧﺨﻰ ﻳﺎﺸﻤﻰ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻴﻴﺪﻩ ﻭ ﺭﻭﻯ ﺁﺏ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ، ﻣﻘﺪﺍﺭﻯ ﻛﻪ ﺭﻓﺖ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﺯﺩ ﻭ ﻔﺖ:
ﺍﺮ ﺁﻧﻪ ﺭﺍ ﻣﻦ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻢ ﺗﻮ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺴﺘﻰ ﺍﺯ ﺁﺏ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻯ ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻋﺒﻮﺭ ﻛﺮﺩﻡ. ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﻗﺪﺭﻯ ﺗﻮﻗّﻒ ﻛﻦ، ﺳﺲ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺍﻯ ﻓﺮﻣﻮﺩ، ﻓﻮﺭﺍً ﺁﺏ ﻣﻨﺠﻤﺪ ﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺳﻔﺖ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﻯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ.
ﻳﻬﻮﺩﻯ ﻛﻪ ﻨﻴﻦ ﺩﻳﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻗﺪﻡ ﻫﺎﻯ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﺍﻯ ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩ ؛ ﻪ ﻴﺰﻯ ﻔﺘﻰ ﻛﻪ ﺁﺏ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻨ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻛﺮﺩﻯ؟
ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ:
ﺗﻮ ﻪ ﻴﺰﻯ ﻔﺘﻰ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﺁﺏ ﻋﺒﻮﺭ ﻛﺮﺩﻯ؟
ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﺃﻧﺎ ﺩﻋﻮﺕ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﺈﺳﻤﻪ ﺍﻟﺄﻋﻈﻢ. ﻣﻦ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺳﻢ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﻭ ﺧﻮﺍﻧﺪﻡ.
ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﺳﻢ ﺍﻋﻈﻢ ﺧﺪﺍ ﻴﺴﺖ؟
ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﺍﺳﻢ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤّﺪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﻭﺳﻠﻢ.
ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ:
ﻣﻦ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤّﺪﻡ. ﻳﻬﻮﺩﻯ ﺑﻪ ﺣﻘّﺎﻧﻴّﺖ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺍﺳﻠﺎﻡ ﺁﻭﺭﺩ.
منبع :
مدینة المعاجز - ج۱- ص۴۳۰
بسم الله الرحمن الرحیم
فضائل حضرت ام کلثوم سلام الله علیها
رأیت ام کلثوم سلام الله علیها تخالها فاطمه اهرا سلام الله علیها
وقار حضرت ام کلثوم سلام الله علیها مانند مادرش حضرت زهرا سلام الله علیها بود .
منبع :
کامل بهایی از مرحوم عماد الدین طبری جلد 2 صفحه 366
.
بسم الله الرحمن الرحیم
فضائل امام زمان (عج)
شیخ صدوق رحمه الله در کتاب کمال الدین در تفسیر آیه شریفه «هُدىً لِلْمُتَّقین × الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْب»(سوره بقره ، آیه 2 و 3 .) «این قرآن پرهیزکاران را هدایت مى کند، کسانى که به غیب ایمان دارند»، از امام صادق علیه السلام نقل کرده است که فرمود:
المتّقون: شیعة علیّ علیه السلام والغیب: فهو الحجّة الغائب.
پرهیزکاران شیعیان حضرت على علیه السلام هستند، و مراد از غیب حجّت غایب است .
منابع :
کمال الدین: 340/2 ح 20 و 18/1 سطر 1، تفسیر برهان : 53/1 ح5 و 181/2 ح1، بحار الأنوار : 52/51 ح 29 و 124/52 ح 8
بسم الله الرحمن الرحیم
فضائل حضرت علی اکبر علیه السلام
امام حسین علیه السلام در وصف حضرت علی اکبر علیه السلام فرمودند:
خدایا شاهد باش بر این قوم به سوی آنها آشکار می شود پسری که شبیه ترین فرد از نظر ظاهر واخلاق وگفتار به پیامبر (ص) است .
منبع :
سید بن طاوس ، لهوف ، ص 130
بسم الله الرحمن الرحیم
امام زمان (عج) ، بئر معطّله
علىّ بن ابراهیم قمى رحمه الله در تفسیرش از امام صادق علیه السلام نقل کرده است که آن حضرت فرمود:
مقصود از «بئر معطّله» - یعنى چاه پر آبى که تعطیل مانده و از آن بهره بردارى نمى شود - در آیه شریفه «وَبِئْرٍ مُعَطَّلَةٍ وَقَصْرٍ مَشیدٍ»( سوره حج ، آیه 45 ) ، حضرت مهدى (عج) است.
منابع :
تفسیر قمى : 85/2 ، فرموده است : «بِئْر مُعَطَّلَة» یعنى چاهى که از آن آب کشیده نشود و مقصود از آن امامى است که غایب گشته و از علم او بهره بردارى نمى شود . «تفسیر برهان : 96/3 ح6 به نقل از تفسیر قمى» .
بسم الله الرحمن الرحیم
پاداش زیارت قبر امام حسین علیه السلام
شیخ صدوق قدس سره در کتاب «امالى» از عبداللَّه بن فضل روایت کرده است که گفت : نزد امام صادق علیه السلام بودم که مردى از اهل طوس وارد شد و از آن حضرت سئوال کرد : اى فرزند رسول خدا ! کسى که قبر مبارک امام حسین علیه السلام را زیارت کند چه پاداشى خواهد داشت ؟
امام علیه السلام به او فرمود :
یا طوسی؛ من زار قبر أبی عبداللَّه الحسین بن علیّ علیهما السلام وهو یعلم أنّه إمام من اللَّه مفترض الطاعة على العباد غفر اللَّه له ما تقدّم من ذنبه وما تأخّر وقبل شفاعته فی سبعین مذنباً، ولم یسأل اللَّه عزّوجلّ عند قبره حاجة إلّا قضاها له. .
اى طوسى ! کسى که به زیارت قبر اباعبداللَّه الحسین علیه السلام برود و او را بشناسد که امام واجب الإطاعه است یعنى خداوند بر همه بندگان واجب کرده که از او فرمانبردارى کنند ، خدا گناهان گذشته و آینده او را مى آمرزد ، و شفاعت او را در مورد هفتاد گنهکار مى پذیرد ، و در کنار آن قبر مبارک حاجتى را از خدا درخواست نمى کند مگر آنکه براى او برآورده مى کند. .
مؤلّف رحمه الله گوید : اینکه در حدیث مى فرماید : «خدا گناهانى را که در آینده ، زائر امام حسین علیه السلام مرتکب شود مى آمرزد» معنایش اینستکه توفیق توبه کردن به او مرحمت مى کند و عاقبتش را نیکو مى گرداند ، تا اجازه و رخصت در ارتکاب گناه که از نظر عقلى قبیح است لازم نیاید .
منبع :
امالى صدوق : 684 ح 11 مجلس 86 ، بحار الأنوار : 23/101 ح 15 .
بسم الله الرحمن الرحیم
فضائل امام رضا علیه السلام
شیخ صدوق قدس سره در کتاب «عیون اخبار الرضا علیه السلام» از مفضّل نقل مى کند که گفت : خدمت حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام رسیدم آن حضرت فرزندش على علیه السلام را به دامن گرفته بود ، مى بوسید و زبانش را مى مکید ، گاهى بر شانه مى گذاشت و گاهى در بر مى گرفت و مى فرمود :
بأبی أنت واُمّی ما أطیب ریحک، وأطهر خلقک، وأبین فضلک .
پدر و مادرم فداى تو ، چقدر نیکو و معطّر است بوى تو ، و چه پاکیزه است اخلاق تو ، و چه روشن و ظاهر است برترى و فضیلت تو .
عرض کردم : فدایت شوم ، به قدرى این فرزندت را دوست دارم و محبّت او در دلم قرار گرفته است که هیچ کسى را جز خودت آن قدر دوست ندارم .
به من فرمود : اى مفضّل ! مقام و منزلت او نسبت به من مانند مقام و منزلت من نسبت به پدرم مى باشد «ذُرّیَّةٌ بَعْضُها مِنْ بَعْض وَاللَّه سَمیعٌ عَلیمٌ»(سوره آل عمران ، آیه 34) . «ذریّه اى هستند که بعضى از آنها از بعضى دیگر فضائل و کمالات را به ارث مى برند ، و خداوند شنوا و دانا است» .
عرض کردم : آیا او بعد از شما امام و پیشوا و فرمانروا است ؟
فرمود : نعم ، من أطاعه رشد ومن عصاه کفر .
بلى ، هر که او را اطاعت کند راه را یافته و به سعادت رسیده است ، و هر که او را نافرمانى کند بى راهه رفته و کافر گشته است .
منابع :
عیون اخبار الرضا علیه السلام: 26/1 ح 28، بحار الأنوار : 20/49 ح 26.
بسم الله الرحمن الرحیم
فضائل امام حسن عسکری علیه السلام
قطب الدین راوندى رحمه الله در کتاب «خرائج» مى نویسد: از محمّد بن عبداللَّه روایت شده است که گفت:
امام عسکرى علیه السلام در حالى که طفل خردسالى بود میان چاه افتاد و پدر بزرگوارش حضرت هادى علیه السلام مشغول نماز خواندن بود و زنها از ترس فریاد مى زدند. همینکه امام علیه السلام از نماز فازغ شد به آنها فرمود:
چیزى نیست، چرا فریاد مى زنید!
سپس اشاره اى فرمود و آب چاه بالا آمد بطورى که تا لبه چاه رسید، و همگى دیدند که ابو محمّد یعنى امام عسکرى علیه السلام روى آب نشسته و با آب بازى مى کند.
منابع :
الخرائج: 451/1 ذیل ح 36، بحار الأنوار : 274/50 ح 45.
بسم الله الرحمن الرحیم
شفاعت پیامبر (ص) در روز قیامت به واسطه دوستی با اهل بیت (ع)
شیخ صدوق رحمه الله در کتاب «خصال» از حضرت رضا علیه السلام، از پدران بزرگوارش: نقل کرده که پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم فرموده است:
أربعة أنا الشفیع لهم یوم القیامة ولو آتونی بذنوب أهل الأرض: المعین لأهل بیتی، والقاضی لهم حوائجهم عند ما اضطرّوا إلیه، والمحبّ لهم بقلبه ولسانه، والدافع عنهم بیده.
فرداى قیامت براى چهار گروه شفاعت خواهم کرد گرچه با گناهان اهل زمین بر من وارد شوند: آنان که به اهل بیت من کمک کرده اند، و کسانى که هنگام احتیاج حوائج آنها را برآورده کرده اند، و آنها که به قلب و زبان خود با اهل بیت من دوستى کرده اند، و کسانى که از ایشان با نیروى خود دفاع نموده و آنها را حمایت کرده اند.
منابع :
الخصال:
196/1 ح 1، صحیفة الرضا علیه السلام: 2، بحار الأنوار: 225/96 ح 24، عیون
اخبار الرضا علیه السلام: 253/1، امالى طوسى: 376/1، بحار الأنوار: 220/96 ح
10، بشارة المصطفى: 17 (با اندکى اختلاف)، بحار الأنوار:123/68 ح 51 و ص
135 ح 70.
بسم الله الرحمن الرحیم
تعجب جن و انس از شفاعت ابوطالب (ع) در قیامت
ﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠّﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﺭ ﻭﻓﺎﺕ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻫﻨﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺃﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺧﺒﺮ ﻭﻓﺎﺕ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠّﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﺍﺩ، ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﻣﻠﻮﻝ ﻭ ﻣﺤﺰﻭﻥ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: «ﻳﺎ ﻋﻠﻰ ﺑﺮﻭ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻏﺴﻞ ﻭ ﺣﻨﻮﻁ ﻭ ﻛﻔﻦ ﻛﻦ ﻭ ﻮﻥ ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﺳﺮﻳﺮ ﻧﻬﺎﺩﻯ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﺒﺮ ﺑﺪﻩ». ﻫﻨﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﺒﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠّﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺪﺭ ﺑﺰﺭﻮﺍﺭ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﺳﺮﻳﺮ ﺬﺍﺷﺖ، ﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠّﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﻮﻥ ﻧﻈﺮ ﻣﺒﺎﺭﻛﺸﺎﻥ ﺑﺮ ﻧﻌﺶ ﻋﻤﻮﻯ ﺑﺰﺭﻮﺍﺭﺷﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩ، ﺭﻗﺖ ﻭ ﺣﺰﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: «ﺍﻯ ﻋﻤﻮ، ﺻﻠﻪ ﺭﺣﻢ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻛﺮﺩﻯ ﻭ ﺟﺰﺍﻯ ﺧﻴﺮ ﺩﻳﺪﻯ. ﺍﻯ ﻋﻤﻮ، ﺩﺭ ﻛﻮﻜﻰ ﻣﺮﺍ ﻛﻔﺎﻟﺖ ﻛﺮﺩﻯ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺰﺭﻰ ﻣﺮﺍ ﻧﺼﺮﺕ ﻭ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻯ». ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻭ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: «ﺳﻮﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻛﻪ ﺍﺫﻥ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻣﻰ ﺩﻫﻢ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﻪ ﻋﻤﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﺟﻦ ﻭ ﺍﻧﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﺗﻌﺠﺐ ﻛﻨﻨﺪ». ﺑﺎ ﺭﺣﻠﺖ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠّﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: «ﻳﺎﻭﺭ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﻓﺖ، ﻫﺠﺮﺕ ﻛﻦ».
منبع :
(ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻟﺎﻧﻮﺍﺭ: ﺝ 19، ﺹ 69)
بسم الله الرحمن الرحیم
معجزه امام موسی بن جعفر علیه السلام
ابن شهراشوب در کتاب «مناقب» از علىّ بن یقطین نقل کرده است که گفت : هارون مردى را طلب کرد که امر حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام را باطل کند و آن حضرت را ساکت نماید و در میان مجلس شرمنده سازد .
آنگاه مجلسى را تشکیل داد و افسونگرى براى او آماده کردند ، سفره که گسترانیدند ، آن شخص حیله اى بر نان بکار برد بطوریکه وقتى خادم حضرت مى خواست نان بردارد بالا مى پرید ، و هارون با این عمل اظهار خوشحالى و سرور مى کرد و مى خندید .
امام کاظم علیه السلام که این صحنه را مشاهده کرد سر بلند کرد و به عکس شیرى که بر پرده اى کشیده شده بود اشاره نمود و فرمود :
یا أسد اللَّه خذ عدوّ اللَّه. اى شیر خدا ! دشمن خدا را بگیر .
به محض صدور این فرمان ، آن صورت به شکل شیرى بسیار قوى ظاهر گردید و آن مرد افسونگر را درید ، هارون و ندیمان او غش کردند و با صورت بر زمین افتادند و از وحشت و هراسى که به آنها دست داد عقل از سر آنها پرید ، و چون بعد از مدّتى بهوش آمدند هارون به حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام عرض کرد : از تو درخواست مى کنم بحقّ من بر تو از این صورت درخواست کنى که این مرد را برگرداند .
امام علیه السلام فرمود : إن کانت عصا موسى ردّت ما ابتلعته من حبال القوم وعصیّهم، فإنّ هذه الصورة تردّ ما ابتلعته من هذا الرجل .
اگر عصاى موسى آن ریسمان هاى ساحران را که بلعید برگردانیده بود این صورت هم این مردى را که بلعیده برمى گرداند .
و آن مؤثّرترین چیز در به هوش آمدن او بود .
منابع:
مناقب ابن شهراشوب: 299/4، بحار الأنوار : 41/48 ح 17، عیون اخبار الرضا علیه السلام: 78/1 ح1، امالى صدوق : 212 ح 20 مجلس 29 .
بسم الله الرحمن الرحیم
امیرالمومنین ما کجا و خلیفه اهل بدعت کجا
می گوید: آنگاه اهل خیبر را محاصره کردیم، و این محاصره آنقدر طول کشید که دچار مخمصه شدیدی شدیم، و سپس خدای تعالی آنجا را برای ما فتح کرد، و آن چنین بودکه رسول خدا(ص)لوای جنگ را به دست عمر بن خطاب داد، وعده ای از لشکر با او قیام نموده جلو لشکر خیبر رفتند، ولی چیزی نگذشت که عمر وهمراهیانش فرار کرده نزد رسول خدا(ص)برگشتند، در حالی که اوهمراهیان خود را می ترسانید و همراهیانش او را می ترساندند، و رسول خدا(ص)دچار درد شقیقه شد، و از خیمه بیرون نیامد، و فرمود: وقتی سرم خوب شد بیرون خواهم آمد.بعد پرسید: مردم با خیبر چه کردند؟جریان عمر را برایش گفتند فرمود: فردا حتماپرچم جنگ را به مردی می دهم که خدا و رسولش را دوست می دارد، و خدا و رسول او، وی رادوست می دارند، مردی حمله ور که هرگز پا به فرار نگذاشته، و از صف دشمن برنمی گردد تاخدا خیبر را به دست او فتح کند (1).
رسول خدا(ص)فرمود: علی ابن ابی طالب کجاست؟عرضه داشتند یا رسول الله او درد چشم کرده.فرمود: بفرستید بیاید.رفتند و آن جناب را آوردند.
حضرت آب دهان خود را به دیدگان علی(ع)مالید، و در دم بهبودی یافت، به طوری که گوئی اصلا درد چشم نداشت، آنگاه رایت را به وی داد.علی(ع)پرسید: یارسول الله!با آنان قتال کنم تا مانند ما مسلمان شوند؟فرمود: بدون هیچ درنگی پیش روی کن تا به درون قلعه شان درآئی، آنگاه در آنجا به اسلام دعوتشان کن، و حقوقی را که خدا به گردنشان دارد برایشان بیان کن، برای اینکه به خدا سوگند اگر خدای تعالی یک مرد را به دست تو هدایت کند برای تو بهتر است از اینکه نعمت های مادی و گرانبها داشته باشی.
سلمه می گوید: از لشکر دشمن مرحب بیرون شد، در حالی که رجز می خواند، ومی گفت: "قد لمت خیبر انی مرحب."، و از بین لشکر اسلام علی(ع)به هماوردیش رفت در حالی که می سرود:
انا الذی سمتنی امی حیدره کلیث غابات کریه المنظره اوفیهم بالصاع کیل السندره (2)
آنگاه از همان گرد راه با یک ضربت فرق سر مرحب را شکافت و به خاک هلاکتش انداخت و خیبر به دستش فتح شد (3).
این روایت را مسلم (4) هم در صحیح خود آورده.
با توجه به مطلب قبل
پی نوشت :
1) مجمع البیان، ج 9، ص 119.
2) من همانم که مادرم نامم را حیدر گذاشت، من چون شیر جنگلم که دیدنش وحشت است، وضربت من مانند کیل سندره که احتیاج به دو بار وزن کردن ندارد احتیاج به تکرار ندارد.
3) صحیح بخاری، ج 5، ص 171 و مجمع البیان، ج 9، ص 120.
4) صحیح مسلم، ج 5، ص 178.
بسم الله الرحمن الرحیم
فضائل امام موسی بن جعفر علیه السلام
کلینى رحمه الله در کتاب «کافى» از حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام نقل کرده است که فرمود :
إنّ اللَّه غضب على الشیعة فخیّرنی نفسی أو هم ، فوقیتهم واللَّه بنفسی .(1)
همانا خداوند به خاطر گناه شیعه بر آنها غضب کرد و مرا مخیّر نمود که عقوبت را من از طرف آنها تحمّل کنم و یا خود آنها عقوبت شوند ، بخدا قسم من آن را به جان خود خریدم و شیعیان را حفظ کردم .
مؤلّف گوید : تأیید فرمایش حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام تفسیرى است که در ذیل این آیه شریفه «لِیَغْفِرَ لَکَ اللَّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِک»(سوره فتح / آیه 2) «تا خداوند گناهانى را که از تو سر زده بیامرزد» فرموده اند :
مقصود از گناهانى که از تو سر زده ، گناهان امّت است .(2)
ائمّه طاهرین علیهم السلام بعضى از اعمال را بخاطر جبران کمبودها و کوتاهى هاى شیعیان از طرف آنها انجام داده اند .
و خدا خیر دهد به شاعرى که گفته است :
إذا ذرّ إکسیر المحبّة فوق ما
جناه استحال الذنب أیّ استحالة
وقتى غبار کیمیاى محبّت بر روى گناهى نشست ، تغییر حالت مى دهد و و بطور کامل دگرگون مى شود .
منابع :
1) الکافى : 260/1 ح5، مدینة المعاجز: 379/6 ح 124.
2) براى اطّلاع بیشتر به تفسیر برهان: 195/4 مراجعه کنید
درباره این سایت